< Psalms 102 >

1 [A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed and pours out his complaint before Jehovah.] Hear my prayer, Jehovah. Let my cry come to you.
دعای مسکین وقتی که پریشان حال شده، ناله خود را به حضور یهوه می‌ریزد ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد.۱
2 Do not hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.
در روز تنگی‌ام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما.۲
3 For my days consume away like smoke. My bones are burned like a hearth.
زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید.۳
4 My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.
دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش می‌کنم.۴
5 By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.
به‌سبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است.۵
6 I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.
مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابه‌ها گردیده‌ام.۶
7 I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.
پاسبانی می‌کنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشته‌ام.۷
8 My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.
تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش می‌کنند و آنانی که برمن دیوانه شده‌اند مرا لعنت می‌نمایند.۸
9 For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,
زیراخاکستر را مثل نان خورده‌ام و مشروب خود را بااشک آمیخته‌ام،۹
10 Because of your indignation and your wrath, for you have taken me up, and thrown me away.
به‌سبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای.۱۰
11 My days are like a long shadow. I have withered like grass.
روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شده‌ام.۱۱
12 But you, Jehovah, will abide forever; your renown endures to all generations.
لیکن تو‌ای خداوند جلوس فرموده‌ای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست!۱۲
13 You will arise and have mercy on Zion; for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.
توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است.۱۳
14 For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.
چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند.۱۴
15 So the nations will fear the name of Jehovah; all the kings of the earth your glory.
پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو.۱۵
16 For Jehovah has built up Zion. He has appeared in his glory.
زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است.۱۶
17 He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.
به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است.۱۷
18 This will be written for the generation to come, that a people yet to be created may praise JAH.
این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند.۱۸
19 For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, Jehovah looked at the earth;
زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است.۱۹
20 to hear the groans of the prisoner; to free those who are condemned to death;
تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شده‌اند آزاد نماید.۲۰
21 that men may declare the name of Jehovah in Zion, and his praise in Jerusalem;
تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم،۲۱
22 when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve Jehovah.
هنگامی که قوم‌ها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند.۲۲
23 He weakened my strength along the course. He shortened my days.
توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید.۲۳
24 I said, "My God, do not take me away in the midst of my days. Your years are throughout all generations.
گفتم‌ای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسل‌ها است.۲۴
25 In the beginning, Jehovah, you established the foundation of the earth. The heavens are the works of your hands.
از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمان‌ها عمل دستهای تو است.۲۵
26 They will perish, but you remain; and they will all wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.
آنها فانی می‌شوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد.۲۶
27 But you are the same. Your years will have no end.
لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید.۲۷
28 The children of your servants will continue, and their descendants will be established before you."
فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.۲۸

< Psalms 102 >