< Psalms 88 >
1 A SONG. A PSALM OF THE SONS OF KORAH. TO THE OVERSEER. [SET] ON “SICKNESS TO AFFLICT.” AN INSTRUCTION OF HEMAN THE EZRAHITE. O YHWH, God of my salvation, Daily I have cried, nightly before You,
Korahoğulları'nın mezmuru - İlahi - Müzik şefi için - “Mahalat Leannot” makamında - Ezrahlı Heman'ın Maskili Ya RAB, beni kurtaran Tanrı, Gece gündüz sana yakarıyorum.
2 My prayer comes in before You, Incline Your ear to my loud cry,
Duam sana erişsin, Kulak ver yakarışıma.
3 For my soul has been full of evils, And my life has come to Sheol. (Sheol )
Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı. (Sheol )
4 I have been reckoned with those going down [to] the pit, I have been as a man without strength.
Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim;
5 Among the dead—free, As pierced ones lying in the grave, Whom You have not remembered anymore, Indeed, they have been cut off by Your hand.
Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim.
6 You have put me in the lowest pit, In dark places, in depths.
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
7 Your fury has lain on me, And You have afflicted [with] all Your breakers. (Selah)
Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. (Sela)
8 You have put my acquaintance far from me, You have made me an abomination to them, Shut up—I do not go forth.
Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum.
9 My eye has grieved because of affliction, I called You, O YHWH, all the day, I have spread out my hands to You.
Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum.
10 Do You do wonders to the dead? Does Rephaim rise? Do they thank You? (Selah)
Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? (Sela)
11 Is Your kindness recounted in the grave? Your faithfulness in destruction?
Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
12 Are Your wonders known in the darkness? And Your righteousness in the land of forgetfulness?
Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?
13 And I, to You, O YHWH, I have cried, And in the morning my prayer comes before You.
Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.
14 Why, O YHWH, do You cast off my soul? You hide Your face from me.
Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun?
15 I [am] afflicted, and expiring from youth, I have borne Your terrors—I pine away.
Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım, Dehşetlerinin altında tükendim.
16 Your wrath has passed over me, Your terrors have cut me off,
Şiddetli gazabın üzerimden geçti, Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.
17 They have surrounded me as waters all the day, They have gone around against me together,
Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar.
18 You have put lover and friend far from me, My acquaintance [is] the place of darkness!
Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.