Psalms 139
1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. YHWH, You have searched me, and know.
Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
2 You have known my sitting down, And my rising up, You have attended to my thoughts from afar.
Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
3 You have fanned my path and my lying down, And have been acquainted [with] all my ways.
Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
4 For there is not a word in my tongue, Behold, O YHWH, You have known it all!
Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
5 You have besieged me behind and before, And You place Your hand on me.
Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
6 Knowledge too wonderful for me, It has been set on high, I am not able for it.
Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
7 To where do I go from Your Spirit? And to where do I flee from Your face?
Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
8 If I ascend the heavens—You [are] there, And spread out a bed in Sheol, behold, You! (Sheol h7585)
Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol h7585)
9 I take the wings of morning, I dwell in the uttermost part of the sea,
Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
10 Also there Your hand leads me, And Your right hand holds me.
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
11 And I say, “Surely darkness bruises me,” Then night [is] light to me.
Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
12 Also darkness does not hide from You, And night shines as day, As [is] darkness so [is] light.
Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
13 For You have possessed my reins, You cover me in my mother’s belly.
Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
14 I confess You, because I have been fearfully distinguished. Your works [are] wonderful, And my soul is knowing [it] well.
Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
15 My substance was not hid from You, When I was made in secret, Curiously worked in the lower part of earth.
Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
16 Your eyes saw my unformed substance, And all of them are written on Your scroll, The days they were formed—And not one among them.
Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
17 And how precious Your thoughts have been to me, O God, how great has been their sum!
Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
18 I recount them! They are more than the sand, I have awoken, and I am still with You.
Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
19 Do You slay, O God, the wicked? Then, men of blood, turn aside from me!
Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
20 Who exchange You for wickedness, Your enemies [are] lifted up to vanity.
Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
21 Do I not hate, YHWH, those hating You? And grieve myself with Your withstanders?
Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
22 I have hated them [with] perfect hatred, They have become enemies to me.
Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
23 Search me, O God, and know my heart, Try me, and know my thoughts,
Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
24 And see if a grievous way be in me, And lead me in a perpetual way!
Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.
