Psalms 132
1 A SONG OF THE ASCENTS. Remember, YHWH, for David, all his afflictions;
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 Who has sworn to YHWH, He has vowed to the Mighty One of Jacob:
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 “If I enter into the tent of my house, If I go up on the couch of my bed,
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 If I give sleep to my eyes, To my eyelids—slumber,
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 Until I find a place for YHWH, dwelling places for the Mighty One of Jacob.”
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 Behold, we have heard it in Ephratah, We have found it in the fields of the forest.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 We come into His dwelling places, We bow ourselves at His footstool.
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 Arise, O YHWH, to Your rest, You, and the Ark of Your strength,
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 Your priests put on righteousness, And Your pious ones cry aloud.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 For the sake of Your servant David, Do not turn back the face of Your anointed.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 YHWH has sworn truth to David, He does not turn back from it: “Of the fruit of your body, I set on the throne for you.
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 If your sons keep My covenant, And My testimonies that I teach them, Their sons also forever and ever Sit on the throne for you.”
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 For YHWH has fixed on Zion, He has desired [it] for a seat to Himself,
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 “This [is] My rest forever and ever, Here I sit, for I have desired it.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 I greatly bless her provision, I satisfy her poor [with] bread,
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 And I clothe her priests [with] salvation, And her pious ones sing aloud.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 There I cause a horn to spring up for David, I have arranged a lamp for My Anointed.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 I clothe His enemies [with] shame, And His crown flourishes on Him!”
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
