< Psalms 129 >
1 A SONG OF THE ASCENTS. Often they distressed me from my youth, Pray, let Israel say:
Awit sa pagtungas. “Sukad pa sa akong pagkabatan-on kanunay silang nagsulong kanako,” tugoti nga mosulti ang Israel.
2 Often they distressed me from my youth, Yet they have not prevailed over me.
“Sukad pa sa akong pagkabatan-on kanunay silang nagsulong kanako, apan wala pa gayod (sila) makabuntog kanako.
3 Plowers have plowed over my back, They have made their furrows long.
Ang magdadaro nagdaro sa akong likod; gipalaloman nila ang agi sa daro.
4 YHWH [is] righteous, He has cut apart cords of the wicked.
Matarong si Yahweh; putlon niya ang mga pisi sa mga daotan.
5 All hating Zion [are] confounded and turn backward.
Hinaot nga maulawan silang tanan ug mangatras, kadtong nagdumot sa Zion.
6 They are as grass of the roofs, That withers before it was drawn out,
Hinaot nga mahisama (sila) sa sagbot nga anaa sa ibabaw sa balay nga mangalaya sa dili pa kini motag-as,
7 That has not filled the hand of a reaper, And the bosom of a binder of sheaves.
nga dili na magpuno sa kamot sa magtitigom o sa dughan sa tawo nga magbugkos niini.
8 And the passers by have not said, “The blessing of YHWH [is] on you, We blessed you in the Name of YHWH!”
Hinaot nga kadtong moagi dili moingon, “Hinaot nga ang panalangin ni Yahweh maanaa kanimo; panalanginan ka namo sa ngalan ni Yahweh.”