Psalms 38
1 “A psalm of David, to bring to remembrance.” O Lord, correct me not in thy wrath, nor chastise me in thy fury.
Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
2 For thy arrows have penetrated into me, and thy hand presseth down upon me.
Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
3 There is no soundness in my flesh because of thy indignation: there is no peace in my bones because of my sin.
Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
4 For my iniquities are passed over my head, as a heavy burden are they too heavy for me.
Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
5 Foul, corrupt are my bruises because of my folly.
Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
6 I am bent double; I am bowed down to the utmost; all the day long I go about full of grief.
Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
7 For my loins are filled with a burning disease, and there is no soundness in my flesh.
Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
8 I am made faint and crushed to the utmost; I cry aloud because of the groaning of my heart.
Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
9 Lord, before thee is all my longing; and my sighing is from thee not hidden.
Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
10 My heart is restless, my strength hath left me; and the light of my eyes—that also is no more with me.
Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
11 My lovers and my friends stand aloof from my plague; and my kinsmen stand afar off.
Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
12 They also that seek after my life lay snares; and they that wish for my mishap speak wicked falsehoods; and deceits do they devise all the day long.
Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
13 But I, as a deaf man, hear not; and I am as a dumb man that cannot open his mouth.
Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
14 Thus am I as a man that heareth not, and in whose mouth are no words of defence.
Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
15 For in thee, O Lord, do I hope: thou wilt answer, O Lord my God.
Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
16 For I said, Perhaps they might rejoice over me: when my foot slippeth, they might magnify themselves over me.
Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
17 For I am prepared for [my] downfall, and my pain is continually before me.
Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
18 For I will tell of my iniquity; I will be grieved because of my sin.
Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
19 But my enemies are strong in life; and numerous are those that hate me wrongfully;
Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
20 They also that repay [me] evil in lieu of good; they hate me bitterly because I pursue what is good.
Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
21 Forsake me not, O Lord: O my God, be not far from me.
Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
22 Make haste to help me, O Lord, my salvation.
Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
