Proverbs 1
1 The proverbs of Solomon the son of David, the king of Israel:
İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
2 To know wisdom and instruction; to comprehend the sayings of understanding;
Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
3 To accept the instruction of intelligence, righteousness, and justice, and equity;
Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
4 To give to the simple prudence, to the youth knowledge and discretion.
Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
5 The wise will hear, and will increase [his] information; and the man of understanding will obtain wise counsels:
Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
6 To understand a proverb, and a sage sentence; the words of the wise, and their riddles.
Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
7 The fear of the Lord is the beginning of knowledge: wisdom and instruction fools [alone] despise.
Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
8 Hear, my son, the instruction of thy father, and cast not off the teaching of thy mother;
Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
9 For a wreath of grace are they unto thy head, and chains for thy throat.
Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
10 My son, if sinners wish to entice thee, consent thou not.
Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
11 If they should say, Come with us, let us lie in wait for blood, let us watch in concealment for the uselessly innocent;
Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
12 We will swallow them up like the grave alive; and the men of integrity, as those that go down into the pit; (Sheol h7585)
Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol h7585)
13 We shall find all [kinds of] precious wealth, we will fill our houses with booty;
Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
14 Thy lot must thou cast in our midst; one purse shall be for us all:
Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
15 My son, walk not thou on the way with them; withhold thy foot from their path;
Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
16 For their feet run after evil, and they make haste to shed blood.
Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
17 For uselessly is the net spread out before the eyes of every winged bird:
Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
18 While they lie in wait for their [own] blood; they watch in concealment for their [own] lives.
Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
19 So are the paths of every one that is greedy after [unlawful] gain; it taketh away the life of those that own it.
Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
20 Wisdom crieth loudly without; in the public places she uttereth her voice;
Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
21 At the corner of noisy streets she calleth, at the entrances of gates; in the city she sayeth her speeches:
O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
22 How long, ye simple ones, will ye love simplicity? and the scorners take their delight in scorning, and fools hate knowledge?
«Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
23 Turn back to my admonition: behold, I will pour out my spirit unto you, I will make known my words unto you.
Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
24 Whereas I called, and ye refused; I stretched out my hand, and no man was attentive;
Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
25 And ye have set at nought all my counsel, and would not accept my admonition:
Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
26 [Therefore] I also will truly laugh at your calamity; I will deride [you] when your terror cometh;
Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
27 When your terror cometh like the tempest-cloud, and your calamity hasteneth like a whirlwind; when there come upon you distress and affliction.
Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
28 Then will they call me, but I will not answer; they will seek me earnestly, but they shall not find me;
O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
29 For the reason that they hated knowledge, and the fear of the Lord they did not choose;
Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
30 [That] they would not attend to my counsel: [that] they rejected all my admonition.
Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
31 Therefore shall they eat of the fruit of their own way, and from their own counsels shall they be satisfied.
Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
32 For the defection of the simple will slay them, and the prosperity of fools will cause them to be lost.
Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
33 But he that hearkeneth unto me shall dwell safely, and shall be at rest from the dread of evil.
Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
