Job 38
1 Then did the Lord address Job out of the storm-wind, and said,
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 Who is this that casteth darkness [on my] counsel by words without knowledge?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Do but gird up like a mighty man thy loins: and I will ask thee, and do thou inform me.
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 Where wast thou when I laid the foundations of the earth? tell it, if thou hast any understanding [of it].
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Who fixed her measurements, if thou knowest it? or who stretched the measuring-line over her?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 Upon what are her foundation-pillars placed at rest? or who laid her corner-stone:
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 When altogether sang the morning stars in gladness, and shouted for joy all the sons of God?
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 And who closed up with doors the sea, when, issuing forth, it came out of the deep bosom of the earth?
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 When I made the clouds its garment, and thick fog its swaddling-cloth,
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 And when I decreed for it my law, and set [for it] bars and doors,
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 And said, Thus far mayest thou come, but no farther; and here shall be stayed [thy strength] in the pride of thy waves?
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 Didst thou ever, in all thy days, command the morning; didst thou ever assign the morning-dawn its place:
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 That it might lay hold of the ends of the earth, so that the wicked might be shaken out therefrom?
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 She is changed as the sealing-clay: and [all things] stand as though newly clad.
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 And from the wicked is their light withdrawn, and the high-raised arm is broken.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 Didst thou ever penetrate as far as the springs of the sea? or wander through the bottom of the deep?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Were the gates of death ever laid open unto thee? or canst thou see the doors of the shadow of death?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Hast thou a clear understanding of the breadth of the earth? Tell it, if thou knowest it all.
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 Where is the way [to the spot where] the light dwelleth? and the darkness—where is its place,
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 That thou mightest take each to its boundary, and that thou mightest mark the pathways to its house?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Thou [surely] knowest it; because thou wast then born, and the number of thy days is great!
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 Didst thou ever enter into the treasuries of the snow? or canst thou see the treasuries of the hail,
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 Which I have reserved for the time of distress, for the day of fight and battle?
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Where is the way [to the spot where] the light divideth itself, [where] the east wind is scattered over the earth?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Who hath divided off watercourses for the overflowing rain, and a way for the lightning [that is followed by] thunders,
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 To bring rain on a land, void of men; on a wilderness wherein no son of earth [is found];
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 To satisfy waste and desolate lands; and to promote the growth of the tender grass?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Hath the rain a father? or who hath begotten the drops of the dew?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Out of whose womb cometh forth the ice? and the hoary frost of heaven—who giveth birth to it?
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 [When] like a stone the waters are congealed, and the face of the deep is bound in fetters?
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 Canst thou bind together the chains of the Pleiades, or loosen the bands of Orion?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Canst thou bring forth the constellations of the zodiac, each in its season? or canst thou guide the Bear with its young?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Knowest thou the laws of heaven? or dost thou appoint its rule on the earth?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 Canst thou lift up to the clouds thy voice, that the abundance of waters may cover thee?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Canst thou send out lightnings, that they may go, and say unto thee, Here are we?
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Who hath put wisdom in the dark clouds? or who hath given understanding to the bright meteors?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Who ordaineth the skies with wisdom? or who emptieth out the bottles of heaven.
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 When the dust is poured out as molten metal, and the clods are made to cleave fast together?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 Dost thou hunt for the lioness her prey? and suppliest thou the food for the young lions,
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 When they are couched in their lairs, rest in the thicket, lying in wait?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Who provideth for the raven his provision? when his young ones cry unto God, and wander about for lack of food?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
