< Job 38 >

1 Then did the Lord address Job out of the storm-wind, and said,
O zaman Rəbb qasırğanın içindən Əyyuba belə cavab verdi:
2 Who is this that casteth darkness [on my] counsel by words without knowledge?
«Məsləhəti savadsız sözlərlə qaranlığa salan bu kimdir?
3 Do but gird up like a mighty man thy loins: and I will ask thee, and do thou inform me.
İndi kişi kimi belinə qurşaq bağla, Sual verəcəyəm, Mənə cavab ver.
4 Where wast thou when I laid the foundations of the earth? tell it, if thou hast any understanding [of it].
Mən yerin təməlini qoyarkən haradaydın? Anlayışın varsa, söylə.
5 Who fixed her measurements, if thou knowest it? or who stretched the measuring-line over her?
İndi ki bilirsən, De görüm, yerin ölçüsünü kim qoydu, Yaxud yer üstündə ölçü xəttini kim çəkdi?
6 Upon what are her foundation-pillars placed at rest? or who laid her corner-stone:
Nəyin üstündə onun təməlləri quruldu? Kim onun guşədaşını qoydu?
7 When altogether sang the morning stars in gladness, and shouted for joy all the sons of God?
Onda dan ulduzları birgə nəğmə oxuyurdu, Bütün ilahi varlıqlar sevincdən haray salırdı.
8 And who closed up with doors the sea, when, issuing forth, it came out of the deep bosom of the earth?
Dəniz bətndən çıxıb fışqırarkən Onu qapılar arasında kim bağladı?
9 When I made the clouds its garment, and thick fog its swaddling-cloth,
Ona buludları libas, Qatı qaranlıqları qundaq etdim.
10 And when I decreed for it my law, and set [for it] bars and doors,
Onun sərhədini çəkdim, Qapı və cəftələrini qoydum.
11 And said, Thus far mayest thou come, but no farther; and here shall be stayed [thy strength] in the pride of thy waves?
O vaxt dedim: “Buraya qədər gəlib o tərəfə çıxmayacaqsan, Qürurlu dalğaların burada dursun”.
12 Didst thou ever, in all thy days, command the morning; didst thou ever assign the morning-dawn its place:
Sən ömründə səhərə buyruq verdinmi? Şəfəqə yerini göstərdinmi?
13 That it might lay hold of the ends of the earth, so that the wicked might be shaken out therefrom?
Belə ki yer üzünün ucqarlarını tutsun, Üstündən pisləri çırpıb atsın.
14 She is changed as the sealing-clay: and [all things] stand as though newly clad.
Torpağın quruluşu dəyişir, Möhür vurulanda palçıqda əksi qalan kimi, Libasdakı qırışlar kimi gözə görünür.
15 And from the wicked is their light withdrawn, and the high-raised arm is broken.
Pislərin nuru batırılar, Qaldırdıqları qolları qırılar.
16 Didst thou ever penetrate as far as the springs of the sea? or wander through the bottom of the deep?
Dənizin mənbələrinə getmisənmi? Dərinliyin dibində gəzmisənmi?
17 Were the gates of death ever laid open unto thee? or canst thou see the doors of the shadow of death?
Ölüm dərgahı sənə göstərilibmi? Ölüm kölgəsinin qapılarını görmüsənmi?
18 Hast thou a clear understanding of the breadth of the earth? Tell it, if thou knowest it all.
Dünyanın həcmini dərk edə bilirsənmi? De görüm, bunların hamısını bilirsənmi?
19 Where is the way [to the spot where] the light dwelleth? and the darkness—where is its place,
İşıq məskəninə gedən yol haradadır? Qaranlığın yeri haradadır?
20 That thou mightest take each to its boundary, and that thou mightest mark the pathways to its house?
Onları yerlərinə apara bilərsənmi? Evlərinin yolunu bilirsənmi?
21 Thou [surely] knowest it; because thou wast then born, and the number of thy days is great!
Əlbəttə, heç nə anlamırsan, Çünki onlarla eyni vaxtda doğulmusan! Yaşın bu qədərdir.
22 Didst thou ever enter into the treasuries of the snow? or canst thou see the treasuries of the hail,
Qar anbarlarına girmisənmi? Dolu anbarlarını görmüsənmi?
23 Which I have reserved for the time of distress, for the day of fight and battle?
Mən onları dar gün üçün, Döyüş və müharibə günləri üçün saxlayıram.
24 Where is the way [to the spot where] the light divideth itself, [where] the east wind is scattered over the earth?
Hansı yolla işıq yayılar, Yer üzündə şərq küləyi qopar?
25 Who hath divided off watercourses for the overflowing rain, and a way for the lightning [that is followed by] thunders,
Kim sellər üçün arx, İldırım üçün yol açdı ki,
26 To bring rain on a land, void of men; on a wilderness wherein no son of earth [is found];
Kimsəsiz yerləri, İnsan yaşamayan çölləri sulasın,
27 To satisfy waste and desolate lands; and to promote the growth of the tender grass?
Səhralar – biyabanlar doyunca su içsin, Yaşıl ot bitsin?
28 Hath the rain a father? or who hath begotten the drops of the dew?
Yağışın atası varmı? Şeh damlalarını kim yaratdı?
29 Out of whose womb cometh forth the ice? and the hoary frost of heaven—who giveth birth to it?
Buz kimin bətnindən çıxdı? Göylərdən düşən şaxtanı kim doğdu?
30 [When] like a stone the waters are congealed, and the face of the deep is bound in fetters?
Sular nə zaman daş kimi bərkiyir, Dərinliklərin səthi donur?
31 Canst thou bind together the chains of the Pleiades, or loosen the bands of Orion?
Ülkər ulduzlarını bağlaya bilərsənmi? Orionun bağlarını aça bilərsənmi?
32 Canst thou bring forth the constellations of the zodiac, each in its season? or canst thou guide the Bear with its young?
Hər bürcü öz vaxtında çıxara bilərsənmi? Böyük, Kiçik Ayı bürcünə yol göstərə bilərsənmi?
33 Knowest thou the laws of heaven? or dost thou appoint its rule on the earth?
Göylərin qanunlarını bilirsənmi? Allahın hakimiyyətini yer üzərində qura bilərsənmi?
34 Canst thou lift up to the clouds thy voice, that the abundance of waters may cover thee?
Başına bol yağış yağsın deyə Buludları səsləyə bilərsənmi?
35 Canst thou send out lightnings, that they may go, and say unto thee, Here are we?
Şimşəkləri göndərə bilərsənmi getsinlər, Sənə də “bax buradayıq” desinlər?
36 Who hath put wisdom in the dark clouds? or who hath given understanding to the bright meteors?
Kim ürəyə hikmət qoydu, Dərk etmək üçün şüur verdi?
37 Who ordaineth the skies with wisdom? or who emptieth out the bottles of heaven.
Kim buludları ağılla saya bilər? Göyün tuluqlarını kim boşalda bilər?
38 When the dust is poured out as molten metal, and the clods are made to cleave fast together?
Onda toz yatıb yer bərkiyər, Kəsəklər bir-birinə yapışar.
39 Dost thou hunt for the lioness her prey? and suppliest thou the food for the young lions,
Dişi aslanlar üçün ov ovlaya bilərsənmi, Gənc aslanların qarnını doyura bilərsənmi
40 When they are couched in their lairs, rest in the thicket, lying in wait?
Yuvalarına girəndə, Kolluqda pusqu quranda?
41 Who provideth for the raven his provision? when his young ones cry unto God, and wander about for lack of food?
Kim qarğaya yem verə bilər Balaları Allaha fəryad edəndə, Acından vurnuxanda?

< Job 38 >