Job 39

1 [Say] if you know the time of the bringing forth of the wild goats of the rock, and [if] you have marked the calving of the hinds:

Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?

2 and [if] you has have numbered the full months of their being with young, and [if] you have relieved their pangs:

Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?

3 and have reared their young without fear; and will you loosen their pangs?

Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.

4 Their young will break forth; they will be multiplied with offspring: [their young] will go forth, and will not return to them.

Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.

5 And who is he that sent forth the wild ass free? and who loosed his bands?

Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,

6 whereas I made his habitation the wilderness, and the salt land his coverts.

na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?

7 He laughs to scorn the multitude of the city, and hears not the chiding of the tax-gatherer.

Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.

8 He will survey the mountains [as] his pasture, and he seeks after every green thing.

Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.

9 And will the unicorn be willing to serve you, or to lie down at your manger?

Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?

10 And will you bind his yoke with thongs, or will he plow furrows for you in the plain?

Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?

11 And do you trust him, because his strength is great? and will you commit your works to him?

Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?

12 And will you believe that he will return to you your seed, and bring [it] in [to] your threshing floor?

Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?

13 The peacock has a beautiful wing: if the stork and the ostrich conceive, [it is worthy of notice],

Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?

14 for [the ostrich] will leave her eggs in the ground, and warm them on the dust,

Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;

15 and has forgotten that the foot will scatter them, and the wild beasts of the field trample them.

nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.

16 She has hardened [herself] against her young ones, as though [she bereaved] not herself: she labors in vain without fear.

Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,

17 For God has withholden wisdom from her, and not given her a portion in understanding.

dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.

18 In her season she will lift herself on high; she will scorn the horse and his rider.

Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.

19 Hast you invested the horse with strength, and clothed his neck with terror?

Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?

20 And have you clad him in perfect armor, and made his breast glorious with courage?

Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.

21 He paws exulting in the plain, and goes forth in strength into the plain.

Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.

22 He laughs to scorn a king as he meets him, and will by no means turn back from the sword.

Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.

23 The bow and sword resound against him; and [his] rage will swallow up the ground:

Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.

24 and he will not believe until the trumpet sounds.

Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.

25 And when the trumpet sounds, he says, Aha! and afar off he smells the war with prancing and neighing.

Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.

26 And does the hawk remain steady by your wisdom, having spread out her wings unmoved, looking toward the region of the south?

Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?

27 And does the eagle rise at your command, and the vulture remain sitting over his nest,

Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?

28 on a crag of a rock, and in a secret [place]?

Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.

29 Thence he seeks food, his eyes observe from far.

Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.

30 And his young ones roll themselves in blood, and wherever the carcasses may be, immediately they are found.

Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”