Psalms 36

1 THE transgression of the wicked saith within my heart, that there is no fear of God before his eyes.

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داود بنده خداوند معصیت شریر در اندرون دل من می گوید که ترس خدا در مد نظر اونیست.

2 For he flattereth himself in his own eyes, until his iniquity be found to be hateful.

۲ زیرا خویشتن را در نظر خود تملق می‌گوید تا گناهش ظاهر نشود و مکروه نگردد.

3 The words of his mouth are iniquity and deceit: he hath left off to be wise, and to do good.

۳ سخنان زبانش شرارت و حیله است. ازدانشمندی و نیکوکاری دست برداشته است.

4 He deviseth mischief upon his bed; he setteth himself in a way that is not good; he abhorreth not evil.

۴ شرارت را بر بستر خود تفکر می‌کند. خود را به راه ناپسند قائم کرده، از بدی نفرت ندارد.

5 Thy mercy, O Lord, is in the heavens; and thy faithfulness reacheth unto the clouds.

۵ ‌ای خداوند رحمت تو در آسمانها است وامانت تو تا افلاک.

6 Thy righteousness is like the great mountains; thy judgments are a great deep: O Lord, thou preservest man and beast.

۶ عدالت تو مثل کوههای خداست و احکام تو لجه عظیم. ای خداوندانسان و بهایم را نجات می‌دهی.

7 How excellent is thy lovingkindness, O God! therefore the children of men put their trust under the shadow of thy wings.

۷ ‌ای خدارحمت تو چه ارجمند است. بنی آدم زیر سایه بالهای تو پناه می‌برند.

8 They shall be abundantly satisfied with the fatness of thy house; and thou shalt make them drink of the river of thy pleasures.

۸ از چربی خانه تو شاداب می‌شوند. از نهر خوشیهای خود ایشان را می نوشانی.

9 For with thee is the fountain of life: in thy light shall we see light.

۹ زیرا که نزد تو چشمه حیات‌است ودر نور تو نور را خواهیم دید.

10 O continue thy lovingkindness unto them that know thee; and thy righteousness to the upright in heart.

۱۰ رحمت خود رابرای عارفان خود مستدام فرما و عدالت خود رابرای راست دلان.

11 Let not the foot of pride come against me, and let not the hand of the wicked remove me.

۱۱ پای تکبر بر من نیاید و دست شریران مرا گریزان نسازد.

12 There are the workers of iniquity fallen: they are cast down, and shall not be able to rise.

۱۲ در آنجا بدکرداران افتاده‌اند. ایشان انداخته شده‌اند و نمی توانندبرخاست.