Psalms 147
1 Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is pleasant, and praise is comely.
Dayegon ninyo si Jehova; Kay maayo man ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios; Kay kini matahum ug angay ang pagdayeg.
2 The LORD doth build up Jerusalem, He gathereth together the dispersed of Israel;
Si Jehova nagapatindog sa Jerusalem; Ginatigum niya sa tingub ang mga sinalikway sa Israel.
3 Who healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
Iyang ginaayo ang kasingkasing nga nangadugmok, Ug ginabugkosan niya ang ilang mga samad.
4 He counteth the number of the stars; He giveth them all their names.
Iyang ginaisip ang gidaghanon sa mga bitoon; Nagahingalan siya kanilang tanan sa ilang mga ngalan.
5 Great is our Lord, and mighty in power; His understanding is infinite.
Daku ang atong Ginoo, ug sa gahum nga dili hitupngan; Ug ang iyang salabutan walay kinutoban.
6 The LORD upholdeth the humble; He bringeth the wicked down to the ground.
Ginasapnay ni Jehova ang mga maaghup: Ginapukan niya ang mga dautan ngadto sa yuta.
7 Sing unto the LORD with thanksgiving, sing praises upon the harp unto our God;
Manag-awit kamo kang Jehova nga adunay mga pasalamat; Manag-awit kamo nga adunay alpa ngadto sa atong Dios,
8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh the mountains to spring with grass.
Nga nagatabon sa kalangitan sa mga panganod, Nga nagatagana sa ulan alang sa yuta, Nga nagapaturok sa balili ibabaw sa kabukiran.
9 He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.
Siya nagahatag sa mananap sa iyang makaon, Ug sa mga kuyabog sa mga uwak nga nanag-iyagak.
10 He delighteth not in the strength of the horse; He taketh no pleasure in the legs of a man.
Wala niya kahimut-i ang kusog sa kabayo: Siya walay kalipay sa mga tiil nga matulin sa tawo.
11 The LORD taketh pleasure in them that fear Him, in those that wait for His mercy.
Ang kalipay ni Jehova anaa kanila nga may kahadlok kaniya, Anaa niadtong mga nagalaum sa iyang mahigugmaong-kalolot.
12 Glorify the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
Dayega si Jehova, Oh Jerusalem; Dayegon mo ang imong Dios, Oh Sion.
13 For He hath made strong the bars of thy gates; He hath blessed thy children within thee.
Kay iyang gilig-on ang mga trangka sa imong mga ganghaan; Siya nanalangin sa imong mga anak nga anaa sa sulod nimo.
14 He maketh thy borders peace; He giveth thee in plenty the fat of wheat.
Gibuhat niya ang pakigdait diha sa imong mga utlanan; Iyang ginabusog ikaw sa katambok sa trigo.
15 He sendeth out His commandment upon earth; His word runneth very swiftly.
Siya nagapadla sa iyang sugo sa ibabaw sa yuta; Sa matulin gayud nagadalagan ang iyang pulong.
16 He giveth snow like wool; He scattereth the hoar-frost like ashes.
Siya nagahatag sa nieve sama sa balhibo sa carnero; Ginasaliyab niya ang tun-og sama sa mga abo.
17 He casteth forth His ice like crumbs; who can stand before His cold?
Ginasalibay niya ang iyang yelo sama sa mga tinipak sa tinapay: Sa atubangan sa iyang katugnaw kinsa ba ang makaantus?
18 He sendeth forth His word, and melteth them; He causeth His wind to blow, and the waters flow.
Siya nagapadala sa iyang pulong, ug ginatunaw (sila) Ginapahuros niya ang iyang hangin, ug mingbul-og ang katubigan.
19 He declareth His word unto Jacob, His statutes and His ordinances unto Israel.
Ginapakita niya ang iyang pulong kang Jacob, Ang iyang kabalaoran ug ang iyang mga tulomanon kang Israel.
20 He hath not dealt so with any nation; and as for His ordinances, they have not known them. Hallelujah.
Wala niya buhata ang ingon niini sa bisan unsa nga nasud; Ug mahitungod sa iyang mga tulomanon, (sila) wala manghibalo q2 niana. Dayegon ninyo si Jehova.
