Mark 14
1 NOW the passover and the feast of unleavened bread were but two days distant; and the chief priests, and the scribes, sought how they might seize him by craft, and kill him.
ਤਦਾ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਕਿਣ੍ਵਹੀਨਪੂਪੋਤ੍ਸਵਯੋਰਾਰਮ੍ਭਸ੍ਯ ਦਿਨਦ੍ਵਯੇ (ਅ)ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੇ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਕੇਨਾਪਿ ਛਲੇਨ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧਰ੍ੱਤਾਂ ਹਨ੍ਤੁਞ੍ਚ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ;
2 But they said, Not on the feast day, lest there be a commotion among the people.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਲਹਭਯਾਦੂਚਿਰੇ, ਨਚੋਤ੍ਸਵਕਾਲ ਉਚਿਤਮੇਤਦਿਤਿ|
3 And when he was at Bethany in the house of Simon the leper, as he sat at table, a woman came, having an alabaster vase of ointment, of genuine spikenard, of vast value: and breaking the vase, she let it flow down upon his head.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਬੈਥਨਿਯਾਪੁਰੇ ਸ਼ਿਮੋਨਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਯੋਸ਼ੌ ਭੋਤ੍ਕੁਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਸਤਿ ਕਾਚਿਦ੍ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਪਾਣ੍ਡਰਪਾਸ਼਼ਾਣਸ੍ਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੇਨ ਮਹਾਰ੍ਘ੍ਯੋੱਤਮਤੈਲਮ੍ ਆਨੀਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੰ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯੋੱਤਮਾਙ੍ਗੇ ਤੈਲਧਾਰਾਂ ਪਾਤਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
4 And there were some who felt indignation within themselves, saying, Wherefore is this waste of the ointment made?
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕੇਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤੇ ਕੁਪ੍ਯਨ੍ਤਃ ਕਥਿਤਵੰਨ੍ਤਃ ਕੁਤੋਯੰ ਤੈਲਾਪਵ੍ਯਯਃ?
5 For it might have been sold for more than three hundred denarii, and given to the poor. And they bitterly murmured against her.
ਯਦ੍ਯੇਤਤ੍ ਤੈਲ ਵ੍ਯਕ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਸ਼ਤਤ੍ਰਯਾਦਪ੍ਯਧਿਕੰ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਮੂਲ੍ਯੰ ਦਰਿਦ੍ਰਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਦਾਤੁਮਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ, ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾ ਸਾਕੰ ਵਾਚਾਯੁਹ੍ਯਨ੍|
6 Then said Jesus, Let her alone; why give ye her uneasiness? she hath performed a laudable act towards me.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਕੁਤ ਏਤਸ੍ਯੈ ਕ੍ਰੁʼੱਛ੍ਰੰ ਦਦਾਸਿ? ਮਹ੍ਯਮਿਯੰ ਕਰ੍ੰਮੋੱਤਮੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤੀ|
7 For the poor ye have always with you, and when ye will ye may do them good: but me ye have not always.
ਦਰਿਦ੍ਰਾਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਯਦੇੱਛਥ ਤਦੈਵ ਤਾਨੁਪਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਭਾਭਿਃ ਸਹ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
8 What was in her power she hath done; she has seized the opportunity to anoint my body beforehand for burial.
ਅਸ੍ਯਾ ਯਥਾਸਾਧ੍ਯੰ ਤਥੈਵਾਕਰੋਦਿਯੰ, ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਯਾਪਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਮੇਤ੍ਯ ਮਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਤੈਲਮ੍ ਅਮਰ੍ੱਦਯਤ੍|
9 Verily I say unto you, Wheresoever this gospel shall be preached through the whole world, there shall, what she hath done, be told for a memorial of her.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਜਗਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਤ੍ਰ ਯਤ੍ਰ ਸੁਸੰਵਾਦੋਯੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਯੋਸ਼਼ਿਤ ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਸ੍ਮਰਣਾਰ੍ਥੰ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤਕਰ੍ੰਮੈਤਤ੍ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
10 Then Judas Iscariot, one of the twelve, went unto the chief priests, that he might betray him unto them.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਖ੍ਯੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪਮਿਯਾਯ|
11 When they heard it, they rejoiced, and promised to give him a sum in silver. And he watched how opportunely he might deliver him up.
ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸਮਾਕਰ੍ਣ੍ਯ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਮੁਦ੍ਰਾ ਦਾਤੁੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਜਾਨਤ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਣਾਯੋਪਾਯੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਮਾਸ|
12 And on the first day of unleavened bread, when they killed the passover, his disciples said unto him, Where wilt thou that we go and prepare for thee to eat the passover?
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮੇ(ਅ)ਹਨਿ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਮਵਾਰ੍ਥੰ ਮੇਸ਼਼ਮਾਰਣਾਸਮਯੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛਃ ਕੁਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਯੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਮਾਸਾਦਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਕਿਮਿੱਛਤਿ ਭਵਾਨ੍?
13 And he sent two of his disciples, and saith unto them, Go into the city, and a man will meet you carrying a pitcher of water, follow him.
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰੇਰਯਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯੁਵਯੋਃ ਪੁਰਮਧ੍ਯੰ ਗਤਯੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਯੋ ਜਨਃ ਸਜਲਕੁਮ੍ਭੰ ਵਹਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯੈਵ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਾਤੰ;
14 And where he enters, say to the master of the family. That the teacher saith, Where is the dining-room, where I may eat the passover with my disciples?
ਸ ਯਤ੍ ਸਦਨੰ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦ੍ਭਵਨਪਤਿੰ ਵਦਤੰ, ਗੁਰੁਰਾਹ ਯਤ੍ਰ ਸਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋਹੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵੀਯੰ ਭੋਜਨੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਸਾ ਭੋਜਨਸ਼ਾਲਾ ਕੁਤ੍ਰਾਸ੍ਤਿ?
15 And he will shew you a large upper room ready furnished: there make preparation for us.
ਤਤਃ ਸ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਂ ਸੁਸੱਜਿਤਾਂ ਬ੍ਰੁʼਹਤੀਚਞ੍ਚ ਯਾਂ ਸ਼ਾਲਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯਾਮਸ੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਭੋਜ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣ੍ਯਾਸਾਦਯਤੰ|
16 And his disciples went out, and came into the city, and found as he had spoken to them; and they made ready the passover.
ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਪੁਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਸ ਯਥੋਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਥੈਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸਮਾਸਾਦਯੇਤਾਮ੍|
17 And when it was evening he came with the twelve.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਾਯੰਕਾਲੇ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਭਿਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜਗਾਮ;
18 And as they sat at table, and were eating, Jesus said, Verily I tell you, That one of you, who is eating with me, shall betray me.
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਭੋਜਨਾਯ ਪ੍ਰੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇਸ਼਼ੁ ਸ ਤਾਨੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ, ਅਤ੍ਰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕੋ ਜਨੋ ਯੋ ਮਯਾ ਸਹ ਭੁੰਕ੍ਤੇ ਮਾਂ ਪਰਕੇਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
19 And they began to be very sorry, and to say to him, one by one, Is it I? and another said, Is it I?
ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਦੁਃਖਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਏਕੈਕਸ਼ਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਾਰਬ੍ਧਵਨ੍ਤਃ ਸ ਕਿਮਹੰ? ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਨ੍ਯ ਏਕੋਭਿਦਧੇ ਸ ਕਿਮਹੰ?
20 But he answering said to them, It is one of the twelve, who is dipping his hand with me into the dish.
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਾ ਸਮੰ ਭੋਜਨਾਪਾਤ੍ਰੇ ਪਾਣਿੰ ਮੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਏਵ|
21 The Son of man indeed goeth, as it is written of him; but wo to that man by whom the Son of man is betrayed! it had been desirable for that man if he had never been born.
ਮਨੁਜਤਨਯਮਧਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਦਨੁਰੂਪਾ ਗਤਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਨਵਸੁਤੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਹਨ੍ਤ ਤਸ੍ਯ ਜਨ੍ਮਾਭਾਵੇ ਸਤਿ ਭਦ੍ਰਮਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
22 And as they were eating, Jesus taking a loaf, when he had blessed, brake it, and gave to them, and said, Take, eat; this is my body.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਸਮਯੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੂਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੁਕੀਰ੍ਤ੍ਯ ਭਙ੍ਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦੱਤ੍ਵਾ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਏਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਭੁਞ੍ਜੀਧ੍ਵਮ੍ ਏਤਨ੍ਮਮ ਵਿਗ੍ਰਹਰੂਪੰ|
23 And taking the cup, when he had given thanks, he gave it to them; and they all drank out of it.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਕੰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਕੀਰ੍ੱਤਯਿਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਦੌ, ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਪੁਃ|
24 And he said unto them, This is my blood of the new testament, which is shed for many.
ਅਪਰੰ ਸ ਤਾਨਵਾਦੀਦ੍ ਬਹੂਨਾਂ ਨਿਮਿੱਤੰ ਪਾਤਿਤੰ ਮਮ ਨਵੀਨਨਿਯਮਰੂਪੰ ਸ਼ੋਣਿਤਮੇਤਤ੍|
25 Verily I say unto you, That I will henceforth no more drink of the produce of the vine, until that day when I shall drink it new in the kingdom of God.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਯਾਵਤ੍ ਸਦ੍ਯੋਜਾਤੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਦਹੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਫਲਰਸੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ|
26 And when they had sung a hymn, they went out to the mount of Olives.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਗੀਤਮੇਕੰ ਸੰਗੀਯ ਬਹਿ ਰ੍ਜੈਤੁਨੰ ਸ਼ਿਖਰਿਣੰ ਯਯੁਃ
27 And Jesus saith to them, All ye will be offended at me this night; for it is written, “I will smite the shepherd, and the sheep shall be dispersed:”
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ ਨਿਸ਼ਾਯਾਮਸ੍ਯਾਂ ਮਯਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਹੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ, ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਞ੍ਚਾਹੰ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਵੈ ਤਤਃ| ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਵਹੋ ਨੂਨੰ ਪ੍ਰਵਿਕੀਰ੍ਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
28 but after I am risen, I will go before you into Galilee.
ਕਨ੍ਤੁ ਮਦੁੱਥਾਨੇ ਜਾਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰੇ(ਅ)ਹੰ ਗਾਲੀਲੰ ਵ੍ਰਜਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
29 Then said Peter unto him, Though all should be offended, yet will not I.
ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤਿਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਯਦ੍ਯਪਿ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਹੋ ਭਵਤਿ ਤਥਾਪਿ ਮਮ ਨੈਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
30 And Jesus saith to him, Verily I tell thee, That to-day, in the course of this very night, before the cock crow twice, thou shalt thrice deny me.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੁਕ੍ਤਾਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਤਥ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦਾਯਾਮਦ੍ਯ ਕੁੱਕੁਟਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰਰਵਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਵਾਰਤ੍ਰਯੰ ਮਾਮਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ|
31 But he said with more vehement assertion, Though I should die with thee, yet would I in no wise deny thee. And they all spake also in the same manner.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਗਾਢੰ ਵ੍ਯਾਹਰਦ੍ ਯਦ੍ਯਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਮ ਪ੍ਰਾਣੋ ਯਾਤਿ ਤਥਾਪਿ ਕਥਮਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨਾਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯੇ; ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਪੀਤਰੇ ਤਥੈਵ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ|
32 And they come to a place called Gethsemane, and he saith to his disciples, Sit ye here whilst I shall pray.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ੁ ਗੇਤ੍ਸ਼ਿਮਾਨੀਨਾਮਕੰ ਸ੍ਥਾਨ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜਗਾਦ, ਯਾਵਦਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ ਤਾਵਦਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਯੂਯੰ ਸਮੁਪਵਿਸ਼ਤ|
33 And he taketh Peter, and James, and John, with him; and he began to be filled with horrible dread, and to be sunk under dejection of spirit:
ਅਥ ਸ ਪਿਤਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਯੋਹਨਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਵਵ੍ਰਾਜ; ਅਤ੍ਯਨ੍ਤੰ ਤ੍ਰਾਸਿਤੋ ਵ੍ਯਾਕੁਲਿਤਸ਼੍ਚ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਾਮਾਸ,
34 and he saith to them, My soul is deeply afflicted even to death: abide here, and watch.
ਨਿਧਨਕਾਲਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਣੋ ਮੇ(ਅ)ਤੀਵ ਦਃਖਮੇਤਿ, ਯੂਯੰ ਜਾਗ੍ਰਤੋਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
35 And he went a little farther forward, and fell on the earth, and prayed, that if it were possible the hour might pass from him.
ਤਤਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਭੂਮਾਵਧੋਮੁਖਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨੇਤਤ੍, ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਦੁਃਖਸਮਯੋਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਭਵਤੁ|
36 And he said, Abba, Father, all things are possible to thee; remove this cup from me, nevertheless, not as I will, but as thou wilt.
ਅਪਰਮੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪਿਤ ਰ੍ਹੇ ਪਿਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇਂ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਧ੍ਯੰ, ਤਤੋ ਹੇਤੋਰਿਮੰ ਕੰਸੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਨ੍ ਮਮੇੱਛਾਤੋ ਨ ਤਵੇੱਛਾਤੋ ਭਵਤੁ|
37 And he came and found them asleep: and saith unto Peter, Sleepest thou? hast thou not strength to watch with me a single hour?
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਏਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਨਿਦ੍ਰਾਸਿ? ਘਟਿਕਾਮੇਕਾਮ੍ ਅਪਿ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ?
38 Watch ye and pray, that ye enter not into temptation; the spirit indeed is willing, but the flesh is weak.
ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਯਥਾ ਨ ਪਤਥ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸਚੇਤਨਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ; ਮਨ ਉਦ੍ਯੁਕ੍ਤਮਿਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਪੁਰਸ਼ਕ੍ਤਿਕੰ|
39 And again he went away, and prayed, speaking the same sentence.
ਅਥ ਸ ਪੁਨਰ੍ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਪੂਰ੍ੱਵਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
40 And when he returned, he found them again sleeping; for their eyes were weighed down: and they knew not what to answer him.
ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਪੁਨਰਪਿ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼ ਤਦਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਚਨਾਨਿ ਨਿਦ੍ਰਯਾ ਪੂਰ੍ਣਾਨਿ, ਤਸ੍ਮਾੱਤਸ੍ਮੈ ਕਾ ਕਥਾ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯਾ ਤ ਏਤਦ੍ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
41 Then the third time he cometh, and saith unto them, Sleep on now, and repose: it is enough, the hour is come; lo! the Son of man is betrayed into the hands of sinners;
ਤਤਃਪਰੰ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯੋ (ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਇਦਾਨੀਮਪਿ ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਥ? ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ ਜਾਤੰ, ਸਮਯਸ਼੍ਚੋਪਸ੍ਥਿਤਃ ਪਸ਼੍ਯਤ ਮਾਨਵਤਨਯਃ ਪਾਪਿਲੋਕਾਨਾਂ ਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤੇ|
42 arise, let us go; behold, the traitor approaches me.
ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਵਯੰ ਵ੍ਰਜਾਮੋ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਰਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਸ਼੍ਯਤ ਸ ਸਮੀਪਮਾਯਾਤਃ|
43 And immediately, while he was yet speaking, Judas, one of the twelve, came up, and a great multitude with him, with swords and staves, from the chief priests, and scribes, and elders.
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ ਸ, ਏਤਰ੍ਹਿਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਮੇਕੋ ਯਿਹੂਦਾ ਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਮ੍ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਸੰਨਿਧੇਃ ਖਙ੍ਗਲਗੁਡਧਾਰਿਣੋ ਬਹੁਲੋਕਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
44 Now he that betrayed him, had given them a countersign, saying, Whomsoever I shall kiss, that is he, seize him, and lead him off safely.
ਅਪਰਞ੍ਚਾਸੌ ਪਰਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤਾ ਪੂਰ੍ੱਵਮਿਤਿ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਯਮਹੰ ਚੁਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸ ਏਵਾਸੌ ਤਮੇਵ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਾਵਧਾਨੰ ਨਯਤ|
45 And coming, he immediately drew up to him and said, Rabbi, Rabbi, and kissed him.
ਅਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਆਗਤ੍ਯੈਵ ਯੋਸ਼ੋਃ ਸਵਿਧੰ ਗਤ੍ਵਾ ਹੇ ਗੁਰੋ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚੁਚੁਮ੍ਬ|
46 Then they laid their hands on him, and seized him.
ਤਦਾ ਤੇ ਤਦੁਪਰਿ ਪਾਣੀਨਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਦਧ੍ਨੁਃ|
47 And one particular person of those who stood by drew his sword, and struck a servant of the high priest, and cut off his ear.
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵਸ੍ਥਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਮੇਕਃ ਖਙ੍ਗੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕੋਸ਼਼ਯਨ੍ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਦਾਸਮੇਕੰ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੰ ਚਿੱਛੇਦ|
48 And Jesus addressing them said, Are ye come out as against a robber, with swords and staves, to apprehend me?
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ ਖਙ੍ਗਾਨ੍ ਲਗੁਡਾਂਸ਼੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਾਂ ਕਿੰ ਚੌਰੰ ਧਰ੍ੱਤਾਂ ਸਮਾਯਾਤਾਃ?
49 Daily was I with you in the temple teaching, and ye laid no hold upon me: but this is done that the scriptures might be fulfilled.
ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨਤਹੰ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨਾਦੀਧਰਤ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੇਨ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯੰ ਵਚਨੰ ਸੇਧਨੀਯੰ|
50 Then they all deserting him, fled.
ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਪਲਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
51 And a certain youth followed him, having a linen cloth wrapped round his naked body; and the young men laid hold of him;
ਅਥੈਕੋ ਯੁਵਾ ਮਾਨਵੋ ਨਗ੍ਨਕਾਯੇ ਵਸ੍ਤ੍ਰਮੇਕੰ ਨਿਧਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਨ੍ ਯੁਵਲੋਕੈ ਰ੍ਧ੍ਰੁʼਤੋ
52 and leaving the linen cloth behind, he fled naked from them.
ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਵਿਹਾਯ ਨਗ੍ਨਃ ਪਲਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
53 And they led Jesus unto the high-priest; and with him were assembled all the chief priests, and the elders, and the scribes.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਸਹ ਸਦਸਿ ਸ੍ਥਿਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
54 And Peter followed him at a distance, until he came into the palace of the high-priest: and was seated with the servants, and warming himself at the fire.
ਪਿਤਰੋ ਦੂਰੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਇਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਕਿਙ੍ਕਰੈਃ ਸਹੋਪਵਿਸ਼੍ਯ ਵਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਜਗ੍ਰਾਹ|
55 Then the chief priests, and the whole sanhedrim, sought for witness against Jesus, that they might put him to death; yet found none.
ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਣਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੁੰ ਘਾਤਯਿਤੁੰ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
56 For many bore false witness against him, and their attestations did not correspond.
ਅਨੇਕੈਸ੍ਤਦ੍ਵਿਰੁੱਧੰ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇ ਦੱਤੇਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਨ ਸਮਗੱਛਨ੍ਤ|
57 And certain persons rising up, bore false witness against him, saying,
ਸਰ੍ੱਵਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਕਿਯਨ੍ਤ ਉੱਥਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ,
58 We have heard him affirm, I will destroy this temple made with hands, and after three days I will build another not made with hands.
ਇਦੰ ਕਰਕ੍ਰੁʼਤਮਨ੍ਦਿਰੰ ਵਿਨਾਸ਼੍ਯ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਪੁਨਰਪਰਮ੍ ਅਕਰਕ੍ਰੁʼਤੰ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਯ ਮੁਖਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤਮਸ੍ਮਾਭਿਰਿਤਿ|
59 But even then their testimony was not correspondent.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰਾਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਕਥਾ ਨ ਸਙ੍ਗਾਤਾਃ|
60 So the high-priest rising up in the midst interrogated Jesus, Answerest thou nothing? What is it that these witness against thee?
ਅਥ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਮਧ੍ਯੇਸਭਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਏਤੇ ਜਨਾਸ੍ਤ੍ਵਯਿ ਯਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਦੁਃ ਤ੍ਵਮੇਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰੰ ਕਿੰ ਨ ਦਾਸ੍ਯਸਿ?
61 But he kept silence, and made them not a word of reply. Again the high-priest questioned him, and said to him, Art thou the Messiah, the Son of the blessed?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨ ਦਤ੍ਵਾ ਮੌਨੀਭੂਯ ਤਸ੍ਯੌ; ਤਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਪੁਨਰਪਿ ਤੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਸੱਚਿਦਾਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਤਨਯੋ (ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਤਾ?
62 Then said Jesus, I am. And ye shall see the Son of man sitting at the right hand of power, and coming with the clouds of heaven.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਭਵਾਮ੍ਯਹਮ੍ ਯੂਯਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤੋ ਦਕ੍ਸ਼਼ੀਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼ਨ੍ਤੰ ਮੇਘ ਮਾਰੁਹ੍ਯ ਸਮਾਯਾਨ੍ਤਞ੍ਚ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੰ ਸਨ੍ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
63 Then the high-priest rent his clothes, and said, What farther need have we of witnesses?
ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਸ੍ਵੰ ਵਮਨੰ ਛਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਵਹਰਤ੍
64 Ye have heard his blasphemy. What think ye? And they all adjudged him to be deserving of death.
ਕਿਮਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਭਿਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮ੍? ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ਼੍ਰਾਵਿ ਕਿੰ ਵਿਚਾਰਯਥ? ਤਦਾਨੀਂ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਗਦੁਰਯੰ ਨਿਧਨਦਣ੍ਡਮਰ੍ਹਤਿ|
65 And some began to spit upon him, and to cover his face, and to buffet him, and to say to him, Prophesy: and the servants slapped him on the face with their hands.
ਤਤਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਨਿਚਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ ਤਥਾ ਤਨ੍ਮੁਖਮਾੱਛਾਦ੍ਯ ਚਪੇਟੇਨ ਹਤ੍ਵਾ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਵਦ, ਅਨੁਚਰਾਸ਼੍ਚ ਚਪੇਟੈਸ੍ਤਮਾਜਘ੍ਨੁਃ
66 And as Peter was in the hall, at the lower end, there came to him one of the high-priest’s maid-servants:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਿਤਰੇ(ਅ)ੱਟਾਲਿਕਾਧਃਕੋਸ਼਼੍ਠੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯੈਕਾ ਦਾਸੀ ਸਮੇਤ੍ਯ
67 and seeing Peter warming himself, stedfastly looking at him, she said, Thou also wast with Jesus of Nazareth.
ਤੰ ਵਿਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤੰ ਸੁਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਤ੍ਵਮਪਿ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੋਃ ਸਙ੍ਗਿਨਾਮ੍ ਏਕੋ ਜਨ ਆਸੀਃ|
68 Then he denied it, saying, I do not so much as know him, nor understand what thou art saying. And he went out into the vestibule; and the cock crew.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋਪਹ੍ਨੁਤ੍ਯ ਜਗਾਦ ਤਮਹੰ ਨ ਵਦ੍ਮਿ ਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਕਥਯਮਿ ਤਦਪ੍ਯਹੰ ਨ ਬੁੱਧ੍ਯੇ| ਤਦਾਨੀਂ ਪਿਤਰੇ ਚਤ੍ਵਰੰ ਗਤਵਤਿ ਕੁੱਕੁਟੋ ਰੁਰਾਵ|
69 And a maid-servant observing him again; began to say to those who stood by, This man is one of them.
ਅਥਾਨ੍ਯਾ ਦਾਸੀ ਪਿਤਰੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਜਗਾਦ ਅਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਜਨਃ|
70 Then he denied it again. And after a little while, they who stood by said to Peter, Of a certainty thou art one of them; for thou art a Galilean, and thy speech is correspondent.
ਤਤਃ ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੁਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਤ੍ਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਃ ਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਚੁਸ੍ਤ੍ਵਮਵਸ਼੍ਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਜਨਃ ਯਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਗਾਲੀਲੀਯੋ ਨਰ ਇਤਿ ਤਵੋੱਚਾਰਣੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤਿ|
71 Then began he to make the most dreadful imprecations, and to swear, I know not the man of whom ye speak.
ਤਦਾ ਸ ਸ਼ਪਥਾਭਿਸ਼ਾਪੌ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਯੂਯੰ ਕਥਾਂ ਕਥਯਥ ਤੰ ਨਰੰ ਨ ਜਾਨੇ(ਅ)ਹੰ|
72 And the second time the cock crew. And Peter remembered the word which Jesus spake unto him, That before the cock crow twice, thou shalt deny me thrice. And casting his mantle over his face, he wept.
ਤਦਾਨੀਂ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਕੁੱਕੁਟੋ (ਅ)ਰਾਵੀਤ੍| ਕੁੱਕੁਟਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਰਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਵਾਰਤ੍ਰਯਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸਿ, ਇਤਿ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਮੁਦਿਤੰ ਤਤ੍ ਤਦਾ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਿਤਰੋ ਰੋਦਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
