Psalms 38
1 A Psalme of Dauid for remembrance. O Lord, rebuke mee not in thine anger, neither chastise me in thy wrath.
Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
2 For thine arrowes haue light vpon me, and thine hand lyeth vpon me.
Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
3 There is nothing sound in my flesh, because of thine anger: neither is there rest in my bones because of my sinne.
Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
4 For mine iniquities are gone ouer mine head, and as a weightie burden they are too heauie for me.
Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
5 My woundes are putrified, and corrupt because of my foolishnes.
Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
6 I am bowed, and crooked very sore: I goe mourning all the day.
Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7 For my reines are full of burning, and there is nothing sound in my flesh.
Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
8 I am weakened and sore broken: I roare for the very griefe of mine heart.
Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
9 Lord, I powre my whole desire before thee, and my sighing is not hid from thee.
Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
10 Mine heart panteth: my strength faileth me, and the light of mine eyes, euen they are not mine owne.
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
11 My louers and my friends stand aside from my plague, and my kinsmen stand a farre off.
Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
12 They also, that seeke after my life, laye snares, and they that go about to do me euil, talke wicked things and imagine deceite continually.
Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
13 But I as a deafe man heard not, and am as a dumme man, which openeth not his mouth.
Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
14 Thus am I as a man, that heareth not, and in whose mouth are no reproofes.
Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
15 For on thee, O Lord, do I waite: thou wilt heare me, my Lord, my God.
Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
16 For I said, Heare me, least they reioyce ouer me: for when my foote slippeth, they extol themselues against me.
Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
17 Surely I am ready to halte, and my sorow is euer before me.
Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
18 When I declare my paine, and am sory for my sinne,
Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
19 Then mine enemies are aliue and are mightie, and they that hate me wrongfully are many.
Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
20 They also, that rewarde euill for good, are mine aduersaries, because I follow goodnesse.
İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
21 Forsake me not, O Lord: be not thou farre from me, my God.
Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
22 Haste thee to helpe mee, O my Lord, my saluation.
Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
