Psalms 147
1 Praise ye the Lord, for it is good to sing vnto our God: for it is a pleasant thing, and praise is comely.
Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
2 The Lord doth builde vp Ierusalem, and gather together the dispersed of Israel.
Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
3 He healeth those that are broken in heart, and bindeth vp their sores.
У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
4 He counteth the nomber of the starres, and calleth them all by their names.
У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
5 Great is our Lord, and great is his power: his wisdome is infinite.
Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
6 The Lord relieueth the meeke, and abaseth the wicked to the ground.
Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
7 Sing vnto the Lord with prayse: sing vpon the harpe vnto our God,
Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
8 Which couereth the heauen with cloudes, and prepareth raine for the earth, and maketh the grasse to growe vpon the mountaines:
У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
9 Which giueth to beasts their foode, and to the yong rauens that crie.
Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
10 He hath not pleasure in the strength of an horse, neither delighteth he in the legs of man.
Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
11 But the Lord deliteth in them that feare him, and attende vpon his mercie.
Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
12 Prayse the Lord, O Ierusalem: prayse thy God, O Zion.
Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
13 For he hath made the barres of thy gates strong, and hath blessed thy children within thee.
Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
14 He setteth peace in thy borders, and satisfieth thee with the floure of wheate.
У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
15 He sendeth foorth his commandement vpon earth, and his worde runneth very swiftly.
У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
16 He giueth snowe like wooll, and scattereth the hoare frost like ashes.
У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
17 He casteth foorth his yce like morsels: who can abide the colde thereof?
Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
18 He sendeth his worde and melteth them: he causeth his winde to blowe, and the waters flowe.
У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
19 He sheweth his word vnto Iaakob, his statutes and his iudgements vnto Israel.
У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
20 He hath not dealt so with euery nation, neither haue they knowen his iudgements. Prayse ye the Lord.
У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
