Psalms 109

1 To him that excelleth. A Psalme of David. Holde not thy tongue, O God of my praise.

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

2 For the mouth of the wicked, and the mouth full of deceite are opened vpon me: they haue spoken to me with a lying tongue.

۲ زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

3 They compassed me about also with words of hatred, and fought against me without a cause.

۳ به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

4 For my friendship they were mine aduersaries, but I gaue my selfe to praier.

۴ به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

5 And they haue rewarded me euil for good, and hatred for my friendship.

۵ و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

6 Set thou the wicked ouer him, and let the aduersarie stand at his right hand.

۶ مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

7 Whe he shalbe iudged, let him be condemned, and let his praier be turned into sinne.

۷ هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

8 Let his daies be fewe, and let another take his charge.

۸ ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

9 Let his children be fatherlesse, and his wife a widowe.

۹ فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

10 Let his children be vagabonds and beg and seeke bread, comming out of their places destroyed.

۱۰ و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

11 Let the extortioner catch al that he hath, and let the strangers spoile his labour.

۱۱ طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

12 Let there be none to extend mercie vnto him: neither let there be any to shewe mercie vpon his fatherlesse children.

۱۲ کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

13 Let his posteritie be destroied, and in the generation following let their name be put out.

۱۳ ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

14 Let the iniquitie of his fathers bee had in remembrance with the Lord: and let not the sinne of his mother be done away.

۱۴ عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

15 But let them alway be before the Lord, that he may cut off their memorial from ye earth.

۱۵ و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

16 Because he remembred not to shew mercie, but persecuted the afflicted and poore man, and the sorowfull hearted to slay him.

۱۶ زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

17 As he loued cursing, so shall it come vnto him, and as he loued not blessing, so shall it be farre from him.

۱۷ چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

18 As he clothed himselfe with cursing like a rayment, so shall it come into his bowels like water, and like oyle into his bones.

۱۸ و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

19 Let it be vnto him as a garment to couer him, and for a girdle, wherewith he shalbe alway girded.

۱۹ پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

20 Let this be the rewarde of mine aduersarie from the Lord, and of them, that speake euill against my soule.

۲۰ این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

21 But thou, O Lord my God, deale with me according vnto thy Name: deliuer me, (for thy mercie is good)

۲۱ اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

22 Because I am poore and needie, and mine heart is wounded within me.

۲۲ زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

23 I depart like the shadowe that declineth, and am shaken off as the grashopper.

۲۳ مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

24 My knees are weake through fasting, and my flesh hath lost all fatnes.

۲۴ زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

25 I became also a rebuke vnto them: they that looked vpon me, shaked their heads.

۲۵ و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

26 Helpe me, O Lord my God: saue me according to thy mercie.

۲۶ ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

27 And they shall know, that this is thine hand, and that thou, Lord, hast done it.

۲۷ تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

28 Though they curse, yet thou wilt blesse: they shall arise and be confounded, but thy seruant shall reioyce.

۲۸ ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

29 Let mine aduersaries be clothed with shame, and let them couer themselues with their confusion, as with a cloke.

۲۹ جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

30 I will giue thankes vnto the Lord greatly with my mouth and praise him among ye multitude.

۳۰ خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

31 For he will stand at the right hand of the poore, to saue him from them that woulde condemne his soule.

۳۱ زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.