Psalms 104
1 My soule, prayse thou the Lord: O Lord my God, thou art exceeding great, thou art clothed with glorie and honour.
Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
2 Which couereth himselfe with light as with a garment, and spreadeth the heauens like a curtaine.
Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
3 Which layeth the beames of his chambers in the waters, and maketh the cloudes his chariot, and walketh vpon the wings of the winde.
Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
4 Which maketh his spirits his messengers, and a flaming fire his ministers.
Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
5 He set the earth vpon her foundations, so that it shall neuer moue.
Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
6 Thou coueredst it with the deepe as with a garment: the waters woulde stand aboue the mountaines.
Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
7 But at thy rebuke they flee: at the voyce of thy thunder they haste away.
Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
8 And the mountaines ascend, and the valleis descend to the place which thou hast established for them.
Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
9 But thou hast set them a bounde, which they shall not passe: they shall not returne to couer the earth.
Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
10 He sendeth the springs into the valleis, which runne betweene the mountaines.
Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
11 They shall giue drinke to all the beasts of the fielde, and the wilde asses shall quench their thirst.
Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
12 By these springs shall the foules of the heauen dwell, and sing among the branches.
Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
13 He watereth the mountaines from his chambers, and the earth is filled with the fruite of thy workes.
Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
14 He causeth grasse to growe for the cattell, and herbe for the vse of man, that he may bring forth bread out of the earth,
Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
15 And wine that maketh glad the heart of man, and oyle to make the face to shine, and bread that strengtheneth mans heart.
Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
16 The high trees are satisfied, euen the cedars of Lebanon, which he hath planted,
Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
17 That ye birdes may make their nestes there: the storke dwelleth in the firre trees.
Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
18 The high mountaines are for the goates: the rockes are a refuge for the conies.
Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
19 He appoynted the moone for certaine seasons: the sunne knoweth his going downe.
Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
20 Thou makest darkenesse, and it is night, wherein all the beastes of the forest creepe forth.
Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
21 The lions roare after their praye, and seeke their meate at God.
Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
22 When the sunne riseth, they retire, and couche in their dennes.
Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
23 Then goeth man forth to his worke, and to his labour vntill the euening.
İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
24 O Lord, howe manifolde are thy workes! in wisdome hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
25 So is this sea great and wide: for therein are things creeping innumerable, both small beastes and great.
Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
26 There goe the shippes, yea, that Liuiathan, whom thou hast made to play therein.
Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
27 All these waite vpon thee, that thou maiest giue them foode in due season.
Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
28 Thou giuest it to them, and they gather it: thou openest thine hand, and they are filled with good things.
Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
29 But if thou hide thy face, they are troubled: if thou take away their breath, they dye and returne to their dust.
Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
30 Againe if thou send forth thy spirit, they are created, and thou renuest the face of the earth.
Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
31 Glory be to the Lord for euer: let the Lord reioyce in his workes.
Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
32 He looketh on the earth and it trembleth: he toucheth the mountaines, and they smoke.
Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
33 I will sing vnto the Lord all my life: I will prayse my God, while I liue.
Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
34 Let my wordes be acceptable vnto him: I will reioyce in the Lord.
Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
35 Let the sinners be consumed out of the earth, and the wicked till there be no more: O my soule, prayse thou the Lord. Prayse ye the Lord.
Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
