Job 16
1 Bvt Iob answered, and said,
Eyüp şöyle yanıtladı:
2 I haue oft times heard such things: miserable comforters are ye all.
“Buna benzer çok şey duydum, Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.
3 Shall there be none ende of wordes of winde? or what maketh thee bold so to answere?
Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?
4 I could also speake as yee doe: (but woulde God your soule were in my soules stead) I could keepe you company in speaking, and could shake mine head at you,
Yerimde siz olsaydınız, Ben de sizin gibi konuşabilirdim; Size karşı güzel sözler dizer, Başımı sallayabilirdim.
5 But I woulde strengthen you with my mouth, and the comfort of my lips should asswage your sorowe.
Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.
6 Though I speake, my sorow can not be asswaged: though I cease, what release haue I?
“Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?
7 But now hee maketh mee wearie: O God, thou hast made all my congregation desolate,
Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.
8 And hast made me full of wrinkles which is a witnesse thereof, and my leannes ryseth vp in me, testifying the same in my face.
Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.
9 His wrath hath torne me, and hee hateth me, and gnasheth vpon mee with his teeth: mine enemie hath sharpened his eyes against me.
Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
10 They haue opened their mouthes vpon me, and smitten me on the cheeke in reproch; they gather themselues together against me.
İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.
11 God hath deliuered me to the vniust, and hath made mee to turne out of the way by the hands of the wicked.
Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.
12 I was in welth, but he hath brought me to nought: he hath taken me by the necke, and beaten me, and set me as a marke for himselfe.
Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.
13 His archers compasse mee rounde about: he cutteth my reines, and doth not spare, and powreth my gall vpon the ground.
Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.
14 He hath broken me with one breaking vpon another, and runneth vpon me like a gyant.
Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.
15 I haue sowed a sackcloth vpon my skinne, and haue abased mine horne vnto the dust.
“Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.
16 My face is withered with weeping, and the shadow of death is vpon mine eyes,
Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
17 Though there be no wickednesse in mine hands, and my prayer be pure.
Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.
18 O earth, couer not thou my blood, and let my crying finde no place.
“Ey toprak, kanımı örtme, Feryadım asla dinmesin.
19 For lo, now my witnesse is in the heauen, and my record is on hie.
Daha şimdiden tanığım göklerde, Beni savunan yücelerdedir.
20 My friends speake eloquently against me: but mine eye powreth out teares vnto God.
Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı'ya yaş döküyor;
21 Oh that a man might pleade with God, as man with his neighbour!
Tanrı kendisiyle insan arasında İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.
22 For the yeeres accounted come, and I shall go the way, whence I shall not returne.
“Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
