Psalms 80
1 Unto the end, for them that shall he changed, a testimony for Asaph, a psalm. Give ear, O thou that rulest Israel: thou that leadest Joseph like a sheep. Thou that sittest upon the cherubims, shine forth
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای، |
2 Before Ephraim, Benjamin, and Manasses. Stir up thy might, and come to save us.
| قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده! |
3 Convert us, O God: and shew us thy face, and we shall be saved.
| ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. |
4 O Lord God of hosts, how long wilt thou be angry against the prayer of thy servant?
| ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟ |
5 How long wilt thou feed us with the bread of tears: and give us for our drink tears in measure?
| تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم! |
6 Thou hast made us to be a contradiction to our neighbours: and our enemies have scoffed at us.
| سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای. |
7 O God of hosts, convert us: and shew thy face, and we shall be saved.
| ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم. |
8 Thou hast brought a vineyard out of Egypt: thou hast cast cut the Gentiles and planted it.
| ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی. |
9 Thou wast the guide of its journey in its sight: thou plantedst the roots thereof, and it filled the land.
| اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم. |
10 The shadow of it covered the hills: and the branches thereof the cedars of God.
| سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت. |
11 It stretched forth its branches unto the sea, and its boughs unto the river.
| تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم. |
12 Why hast thou broken down the hedge thereof, so that all they who pass by the way do pluck it?
| اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟ |
13 The boar out of the wood hath laid it waste: and a singular wild beast hath devoured it.
| گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند. |
14 Turn again, O God of hosts, look down from heaven, and see, and visit this vineyard:
| ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده! |
15 And perfect the same which thy right hand hath planted: and upon the son of man whom thou hast confirmed for thyself.
| از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما، |
16 Things set on fire and dug down shall perish at the rebuke of thy countenance.
| زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن. |
17 Let thy hand be upon the man of thy right hand: and upon the son of man whom thou hast confirmed for thyself.
| از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن! |
18 And we depart not from thee, thou shalt quicken us: and we will call upon thy name.
| ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم. |
19 O Lord God of hosts, convert us: and shew thy face, and we shall be saved.
| ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. |
