Psalms 105
1 Alleluia. Give glory to the Lord, and call upon his name: declare his deeds among the Gentiles.
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. |
2 Sing to him, yea sing praises to him: relate all his wondrous works.
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. |
3 Glory ye in his holy name: let the heart of them rejoice that seek the Lord.
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! |
4 Seek ye the Lord, and be strengthened: seek his face evermore.
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. |
5 Remember his marvellous works which he hath done; his wonders, and the judgments of his mouth.
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. |
6 O ye seed of Abraham his servant; ye sons of Jacob his chosen.
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. |
7 He is the Lord our God: his judgments are in all the earth.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. |
8 He hath remembered his covenant for ever: the word which he commanded to a thousand generations.
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ |
9 Which he made to Abraham; and his oath to Isaac:
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! |
10 And he appointed the same to Jacob for a law, and to Israel for an everlasting testament:
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. |
11 Saying: To thee will I give the land of Chanaan, the lot of your inheritance.
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» |
12 When they were but a small number: yea very few, and sojourners therein:
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ |
13 And they passed from nation to nation, and from one kingdom to another people.
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. |
14 He suffered no man to hurt them: and he reproved kings for their sakes.
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: |
15 Touch ye not my anointed: and do no evil to my prophets.
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» |
16 And he called a famine upon the land: and he broke in pieces all the support of bread.
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. |
17 He sent a man before them: Joseph, who was sold for a slave.
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. |
18 They humbled his feet in fetters: the iron pierced his soul,
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. |
19 Until his word came. The word of the Lord inflamed him.
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. |
20 The king sent, and he released him: the ruler of the people, and he set him at liberty.
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. |
21 He made him master of his house, and ruler of all his possession.
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود |
22 That he might instruct his princes as himself, and teach his ancients wisdom.
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. |
23 And Israel went into Egypt: and Jacob was a sojourner in the land of Cham.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. |
24 And he increased his people exceedingly: and strengthened them over their enemies,
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. |
25 He turned their heart to hate his people: and to deal deceitfully with his servants.
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. |
26 He sent Moses his servant: Aaron the man whom he had chosen.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. |
27 He gave them power to shew his signs, and his wonders in the land of Cham.
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. |
28 He sent darkness, and made it obscure: and grieved not his words.
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. |
29 He turned their waters into blood, and destroyed their fish.
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. |
30 Their land brought forth frogs, in the inner chambers of their kings.
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. |
31 He spoke, and there came divers sorts of flies and sciniphs in all their coasts.
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. |
32 He gave them hail for rain, a burning fire in the land.
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد |
33 And he destroyed their vineyards and their fig trees: and he broke in pieces the trees of their coasts.
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. |
34 He spoke, and the locust came, and the bruchus, of which there was no number.
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. |
35 And they devoured all the grass in their land, and consumed all the fruit of their ground.
36 And he slew all the firstborn in their land: the firstfruits of all their labour.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. |
37 And he brought them out with silver and gold: and there was not among their tribes one that was feeble.
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. |
38 Egypt was glad when they departed: for the fear of them lay upon them.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. |
39 He spread a cloud for their protection, and fire to give them light in the night.
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. |
40 They asked, and the quail came: and he filled them with the bread of heaven.
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. |
41 He opened the rock, and waters flowed: rivers ran down in the dry land.
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. |
42 Because he remembered his holy word, which he had spoken to his servant Abraham.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. |
43 And he brought forth his people with joy, and his chosen with gladness.
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، |
44 And he gave them the lands of the Gentiles: and they possessed the labours of the people:
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید |
45 That they might observe his justifications, and seek after his law.
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! |
