Psalms 21

1 Unto the end. A psalm for David. In thy strength, O Lord, the king shall joy; and in thy salvation he shall rejoice exceedingly.

Ang hari ay magagalak sa iyong kalakasan, Oh Panginoon; at sa iyong pagliligtas gaano kalaki ang ikagagalak niya!

2 Thou hast given him his heart’s desire: and hast not withholden from him the will of his lips.

Ibinigay mo sa kaniya ang nais ng kaniyang puso, at hindi mo ikinait ang hiling ng kaniyang mga labi. (Selah)

3 For thou hast prevented him with blessings of sweetness: thou hast set on his head a crown of precious stones.

Sapagka't iyong sinalubong siya ng mga kapalaran na kabutihan: iyong pinuputungan ng isang putong na dalisay na ginto ang kaniyang ulo.

4 He asked life of thee: and thou hast given him length of days for ever and ever.

Siya'y humingi ng buhay sa iyo, iyong binigyan siya; pati ng kahabaan ng mga kaarawan magpakailan pa man.

5 His glory is great in thy salvation: glory and great beauty shalt thou lay upon him.

Ang kaniyang kaluwalhatian ay dakila sa iyong pagliligtas: karangalan at kamahalan ay inilalagay mo sa kaniya.

6 For thou shalt give him to be a blessing for ever and ever: thou shalt make him joyful in gladness with thy countenance.

Sapagka't ginagawa mo siyang pinakamapalad magpakailan man: iyong pinasasaya siya ng kagalakan sa iyong harapan.

7 For the king hopeth in the Lord: and through the mercy of the most High he shall not be moved.

Sapagka't ang hari ay tumitiwala sa Panginoon, at sa kagandahang-loob ng Kataastaasan ay hindi siya makikilos.

8 Let thy hand be found by all thy enemies: let thy right hand find out all them that hate thee.

Masusumpungan ng iyong kamay ang lahat ng iyong mga kaaway: masusumpungan ng iyong kanan yaong mga nangagtatanim sa iyo.

9 Thou shalt make them as an oven of fire, in the time of thy anger: the Lord shall trouble them in his wrath, and fire shall devour them.

Iyong gagawin (sila) na gaya ng mainit na hurno sa panahon ng iyong galit. Sasakmalin (sila) ng Panginoon sa kaniyang poot, at susupukin (sila) ng apoy.

10 Their fruit shalt thou destroy from the earth: and their seed from among the children of men.

Ang kanilang bunga ay iyong lilipulin mula sa lupa, at ang kanilang binhi ay mula sa gitna ng mga anak ng mga tao.

11 For they have intended evils against thee: they have devised counsels which they have not been able to establish.

Sapagka't sila'y nagakala ng kasamaan laban sa iyo: sila'y nagpanukala ng lalang na hindi nila maisasagawa.

12 For thou shalt make them turn their back: in thy remnants thou shalt prepare their face.

Sapagka't iyong patatalikurin (sila) ikaw ay maghahanda ng iyong mga bagting ng busog laban sa mukha nila.

13 Be thou exalted, O Lord, in thy own strength: we will sing and praise thy power.

Mataas ka, Oh Panginoon, sa iyong kalakasan: sa gayo'y aming aawitin at pupurihin ang iyong kapangyarihan.