Job 41
1 Canst thou draw out the leviathan with a hook, or canst thou tie his tongue with a cord?
| «آیا لویاتان را با قلاب توانی کشید؟ یازبانش را با ریسمان توانی فشرد؟ | ۱ |
2 Canst thou put a ring in his nose, or bore through his jaw with a buckle?
| آیادر بینی او مهار توانی کشید؟ یا چانه‌اش را باقلاب توانی سفت؟ | ۲ |
3 Will he make many supplications to thee, or speak soft words to thee?
| آیا او نزد تو تضرع زیادخواهد نمود؟ یا سخنان ملایم به تو خواهدگفت؟ | ۳ |
4 Will he make a covenant with thee, and wilt thou take him to be a servant for ever?
| آیا با تو عهد خواهد بست یا او را برای بندگی دایمی خواهی گرفت؟ | ۴ |
5 Shalt thou play with him as with a bird, or tie him up for thy handmaids?
| آیا با او مثل گنجشک بازی توانی کرد؟ یا او را برای کنیزان خود توانی بست؟ | ۵ |
6 Shall friends cut him in pieces, shall merchants divide him?
| آیا جماعت (صیادان ) از اوداد و ستد خواهند کرد؟ یا او را در میان تاجران تقسیم خواهند نمود؟ | ۶ |
7 Wilt thou fill nets with his skin, and the cabins of fishes with his head?
| آیا پوست او را با نیزه هامملو توانی کرد؟ یا سرش را با خطافهای ماهی گیران؟ | ۷ |
8 Lay thy hand upon him: remember the battle, and speak no more.
| اگر دست خود را بر او بگذاری جنگ را به یاد خواهی داشت و دیگر نخواهی کرد. | ۸ |
9 Behold his hope shall fail him, and in the sight of all he shall be cast down.
| اینک امید به او باطل است. آیا از رویتش نیز آدمی به روی درافکنده نمی شود؟ | ۹ |
10 I will not stir him up, like one that is cruel: for who can resist my countenance?
| کسی اینقدر متهور نیست که او را برانگیزاند. پس کیست که در حضور من بایستد؟ | ۱۰ |
11 Who hath given me before that I should repay him? All things that are under heaven are mine.
| کیست که سبقت جسته، چیزی به من داده، تابه او رد نمایم؟ هرچه زیر آسمان است از آن من می‌باشد. | ۱۱ |
12 I will not spare him, nor his mighty words, and framed to make supplication.
| «درباره اعضایش خاموش نخواهم شد و ازجبروت و جمال ترکیب او خبر خواهم داد. | ۱۲ |
13 Who can discover the face of his garment? or who can go into the midst of his mouth?
| کیست که روی لباس او را باز تواند نمود؟ وکیست که در میان دو صف دندانش داخل شود؟ | ۱۳ |
14 Who can open the doors of his face? his teeth are terrible round about.
| کیست که درهای چهره‌اش را بگشاید؟ دایره دندانهایش هولناک است. | ۱۴ |
15 His body is like molten shields, shut close up with scales pressing upon one another.
| سپرهای زورآورش فخر او می‌باشد، با مهر محکم وصل شده است. | ۱۵ |
16 One is joined to another, and not so much as any air can come between them:
| با یکدیگر چنان چسبیده‌اند که باد از میان آنهانمی گذرد. | ۱۶ |
17 They stick one to another and they hold one another fast, and shall not be separated.
| با همدیگر چنان وصل شده‌اند و باهم ملتصقند که جدا نمی شوند. | ۱۷ |
18 His sneezing is like the shining of fire, and his eyes like the eyelids of the morning.
| از عطسه های او نور ساطع می‌گردد و چشمان او مثل پلکهای فجر است. | ۱۸ |
19 Out of his mouth go forth lamps, like torches of lighted fire.
| از دهانش مشعلها بیرون می‌آید وشعله های آتش برمی جهد. | ۱۹ |
20 Out of his nostrils goeth smoke, like that of a pot heated and boiling.
| از بینی های او دودبرمی آید مثل دیگ جوشنده و پاتیل. | ۲۰ |
21 His breath kindleth coals, and a flame cometh forth out of his mouth.
| از نفس او اخگرها افروخته می‌شود و از دهانش شعله بیرون می‌آید. | ۲۱ |
22 In his neck strength shall dwell, and want goeth before his face.
| بر گردنش قوت نشیمن دارد، وهیبت پیش رویش رقص می‌نماید. | ۲۲ |
23 The members of his flesh cleave one to another: he shall send lightnings against him, and they shall not be carried to another place.
| طبقات گوشت او بهم چسبیده است، و بر وی مستحکم است که متحرک نمی شود. | ۲۳ |
24 His heart shall be as hard as a stone, and as firm as a smith’s anvil.
| دلش مثل سنگ مستحکم است، و مانند سنگ زیرین آسیا محکم می‌باشد. | ۲۴ |
25 When he shall raise him up, the angels shall fear, and being affrighted shall purify themselves.
| چون او برمی خیزد نیرومندان هراسان می‌شوند، و از خوف بی‌خود می‌گردند. | ۲۵ |
26 When a sword shall lay at him, it shall not be able to hold, nor a spear, nor a breastplate.
| اگر شمشیر به او انداخته شود اثر نمی کند، و نه نیزه و نه مزراق و نه تیر. | ۲۶ |
27 For he shall esteem iron as straw, and brass as rotten wood.
| آهن را مثل کاه می‌شمارد و برنج را مانند چوب پوسیده. | ۲۷ |
28 The archer shall not put him to flight, the stones of the sling are to him like stubble.
| تیرهای کمان او را فرار نمی دهد و سنگهای فلاخن نزد او به کاه مبدل می‌شود. | ۲۸ |
29 As stubble will he esteem the hammer, and he will laugh him to scorn who shaketh the spear.
| عمود مثل کاه شمرده می‌شود و بر حرکت مزراق می‌خندد. | ۲۹ |
30 The beams of the sun shall be under him, and he shall strew gold under him like mire.
| در زیرش پاره های سفال تیز است و گردون پرمیخ را بر گل پهن می‌کند. | ۳۰ |
31 He shall make the deep sea to boil like a pot, and shall make it as when ointments boil.
| لجه را مثل دیگ می‌جوشاند و دریا را مانند پاتیلچه عطاران می‌گرداند. | ۳۱ |
32 A path shall shine after him, he shall esteem the deep as growing old.
| راه را در عقب خویش تابان می‌سازد به نوعی که لجه را سفیدمو گمان می‌برند. | ۳۲ |
33 There is no power upon earth that can be compared with him who was made to fear no one.
| بر روی خاک نظیر او نیست، که بدون خوف آفریده شده باشد. | ۳۳ |
34 He beholdeth every high thing, he is king over all the children of pride.
| بر هرچیز بلند نظر می‌افکندو بر جمیع حیوانات سرکش پادشاه است.» | ۳۴ |
