Psalms 95

1 Come, let us sing aloud to Jehovah, let us shout for joy to the rock of our salvation;

Komið! Við skulum lofsyngja Drottni! Hrópum gleðióp til heiðurs kletti hjálpræðisins!

2 Let us come before his face with thanksgiving; let us shout aloud unto him with psalms.

Komum fram fyrir hann með þakkargjörð, syngjum honum lofgjörðarsálm.

3 For Jehovah is a great God, and a great king above all gods.

Því að Drottinn er mikill Guð og æðri öllum sem menn kalla guði.

4 In his hand are the deep places of the earth; the heights of the mountains are his also:

Hann hefur upphugsað djúp jarðar og hannað hin hæstu fjöll.

5 The sea is his, and he made it, and his hands formed the dry [land].

Hann gerði hafið og myndaði þurrlendið, allt er hans!

6 Come, let us worship and bow down; let us kneel before Jehovah our Maker.

Komið! Föllum fram fyrir Drottni, skapara okkar,

7 For he is our God; and we are the people of his pasture and the sheep of his hand. To-day if ye hear his voice,

því að hann er okkar Guð. Við erum hjörðin hans og hann er hirðir okkar. Ó, að þið vilduð heyra kall hans í dag og koma til hans.

8 Harden not your heart, as at Meribah, as [in] the day of Massah, in the wilderness;

Forherðið ekki hjörtu ykkar eins og Ísraelsmenn gerðu hjá Meriba og Massa í eyðimörkinni.

9 When your fathers tempted me, proved me, and saw my work.

Þar drógu feður ykkar orð mín í efa – sömu menn og sáu mig gera mörg kraftaverk. Þeir freistuðu mín, kvörtuðu og reyndu á þolinmæði mína.

10 Forty years was I grieved with the generation, and said, It is a people that do err in their heart, and they have not known my ways;

„Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, “segir Drottinn Guð. „Hjörtu þeirra allra voru langt í burtu frá mér og ekki vildu þeir halda lög mín.

11 So that I swore in mine anger, that they should not enter into my rest.

Þá hét ég því að þeir skyldu aldrei komast inn í fyrirheitna landið, staðinn sem ég hafði ætlað þeim til hvíldar.“