< Job 37 >
1 Aye, my heart trembleth at this also, and leapeth up out of its place:
Tunay nga, kumakabog dito ang aking dibdib; naalis ito sa kaniyang kinalalagyan.
2 Hear attentively the roar of his voice, and the murmur going forth from his mouth.
Pakinggan ang ingay ng kaniyang tinig, ang tunog na lumalabas mula sa kaniyang bibig.
3 He sendeth it forth under the whole heaven, and his lightning unto the ends of the earth.
Pinadadala niya ito sa buong himpapawid, pinadadala niya ang kaniyang kidlat sa lahat ng dako ng mundo.
4 After it a voice roareth: he thundereth with the voice of his excellency, and holdeth not back the flashes when his voice is heard.
Isang tinig ang dumadagundong pagkatapos nito; kumulog ang kaniyang maluwalhating tinig; hindi niya pinipigilan ang mga kidlat kapag narinig ang kaniyang tinig.
5 God thundereth marvellously with his voice, doing great things which we do not comprehend.
Kahanga-hangang kumukulog ang tinig ng Diyos; gumagawa siya ng mga kadakilaan na hindi natin maunawaan.
6 For he saith to the snow, Fall on the earth! and to the pouring rain, even the pouring rains of his might.
Sabi niya sa niyebe, “Mahulog ka sa lupa'; gaya sa ambon, 'Maging isang malakas na pagbuhos ng ulan.'
7 He sealeth up the hand of every man; that all men may know his work.
Pinatigil niya ang bawat kamay ng mga tao sa pagtatrabaho, para makita sa lahat ng tao na kaniyang nilalang ang kaniyang mga ginawa.
8 And the wild beast goeth into its lair, and they remain in their dens.
Pagkatapos, pumunta ang mga hayop sa kanilang taguan at nanatili sa kanilang mga lungga.
9 From the chamber [of the south] cometh the whirlwind; and cold from the winds of the north.
Sa timog nagmula ang bagyo at sa hilaga nagmula ang malamig na hangin.
10 By the breath of God ice is given; and the breadth of the waters is straitened.
Sa pamamagitan ng hininga ng Diyos ibinigay ang yelo; nanigas ang tubig gaya ng bakal.
11 Also with plentiful moisture he loadeth the thick clouds, his light dispels the cloud;
Tunay nga, pinupuno niya ang makapal na ulap ng tubig; kinakalat niya ang kidlat mula sa mga ulap.
12 And they are turned every way by his guidance, that they may do whatsoever he commandeth them upon the face of the circuit of the earth,
Pinaikot niya ang mga ulap sa pamamagitan ng kaniyang gabay, para magawa nila ang kahit anong inuutos niya mula sa ibabaw ng buong daigdig.
13 Whether he cause it to come as a rod, or for his land, or in mercy.
Ginawa niya ang lahat ng ito na mangyari; minsan nangyayari ito para sa pagtatama, minsan para sa lupain, at minsan bilang mga pagkilos sa katapatan sa tipan.
14 Hearken unto this, Job; stand still and discern the wondrous works of God.
Makinig ka dito Job; huminto ka at isipin mo ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos.
15 Dost thou know how God hath disposed them, and how he causeth the lightning of his cloud to flash?
Alam mo ba kung papaano pinilit ng Diyos ang kaniyang kagustuhan sa mga ulap at pinakislap ang mga kidlat?
16 Dost thou know about the balancings of the clouds, the wondrous works of him that is perfect in knowledge?
Naiintindihan mo ba ang paglutang ng mga ulap, ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos, na siyang nakaaalam ng lahat?
17 How thy garments become warm when he quieteth the earth by the south wind?
Naiintindihan mo ba kung papaano ang iyong mga damit ay natuyo nang walang mainit na hangin na mula sa timog?
18 Hast thou with him spread out the sky, firm, like a molten mirror?
Kaya mo bang palawakin ang himpapawid gaya ng ginawa niya - ang himpapawid, na kasing tibay ng salaming bakal?
19 Teach us what we shall say unto him! We cannot order [our words] by reason of darkness.
Turuan mo kami kung ano ang sasabihin namin sa kaniya, dahil hindi namin matanto ang aming mga katuwiran dahil sa kadiliman ng aming mga pag-iisip.
20 Shall it be told him if I would speak? if a man [so] say, surely he shall be swallowed up.
Dapat ko bang sabihin sa kaniya na nais kung makausap siya? Sinong tao ang nais malulon?
21 And now [men] see not the light as it gleameth, it is [hidden] in the skies. But the wind passeth by and cleareth them.
Ngayon, hindi makatingin ang mga tao sa araw kapag nagliliwanag ito sa himpapawid pagkatapos umihip ng hangin at nagliwanag ang mga ulap nito.
22 From the north cometh gold; with God is terrible majesty.
Mula sa hilaga ang ginintuang kaluwalhatian - dahil sa kagila-gilalas na kaningningan ng Diyos.
23 The Almighty, we cannot find him out: excellent in power, and in judgment, and in abundance of justice, he doth not afflict.
Tungkol sa Makapangyarihan, hindi namin siya makita; dakila ang kaniyang kapangyarihan at katuwiran. Hindi siya nang-aapi ng mga tao.
24 Men do therefore fear him: he respecteth not any that are wise of heart.
Kaya, kinatatakutan siya ng mga tao. Hindi niya pinapansin ang mga nag-iisip na matalino sila.”