Psalms 17

1 A prayer of David. Listen, O Lord of my righteousness, attend to my petition; give ear to my prayer not [uttered] with deceitful lips.

۱ صلات داود ای خداوند، عدالت را بشنو و به فریادمن توجه فرما! و دعای مرا که از لب بی‌ریا می‌آید، گوش بگیر!

2 Let my judgement come forth from your presence; let mine eyes behold righteousness.

۲ داد من از حضور توصادر شود؛ چشمان تو راستی را ببیند.

3 You has proved mine heart; you have visited [me] by night; you have tried me as with fire, and unrighteousness has not been found in me: [I am purposed] that my mouth shall not speak [amiss].

۳ دل مراآزموده‌ای، شبانگاه از آن تفقد کرده‌ای. مرا قال گذاشته‌ای و هیچ نیافته‌ای، زیرا عزیمت کردم که زبانم تجاوز نکند.

4 As for the works of men, by the words of your lips I have guarded [myself from] hard ways.

۴ و اما کارهای آدمیان به کلام لبهای تو؛ خود را از راههای ظالم نگاه داشتم.

5 Direct my steps in your paths, that my steps slip not.

۵ قدمهایم به آثار تو قائم است، پس پایهایم نخواهد لغزید.

6 I have cried, for you heard me, O God: incline your ear to me, and listen to my words.

۶ ‌ای خدا تو را خوانده‌ام زیرا که مرا اجابت خواهی نمود. گوش خود را به من فراگیر و سخن مرا بشنو.

7 Show the marvels of your mercies, you that save them that hope in you.

۷ رحمت های خود را امتیاز ده، ای که متوکلان خویش را به‌دست راست خود ازمخالفان ایشان می‌رهانی.

8 Keep me as the apple of the eye from those that resist your right hand: you shall screen me by the covering of your wings,

۸ مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایه بال خود پنهان کن،

9 from the face of the ungodly that have afflicted me: mine enemies have compassed about my soul.

۹ از روی شریرانی که مرا خراب می‌سازند، ازدشمنان جانم که مرا احاطه می‌کنند.

10 They have enclosed [themselves with] their own fat: their mouth has spoken pride.

۱۰ دل فربه خود را بسته‌اند. به زبان خویش سخنان تکبرآمیزمی گویند.

11 They have now cast me out and compassed me round about: they have set their eyes [so as] to bow them down to the ground.

۱۱ الان قدمهای ما را احاطه کرده‌اند، وچشمان خود را دوخته‌اند تا ما را به زمین بیندازند.

12 They laid wait for me as a lion ready for prey, and like a lion's whelp dwelling in secret [places].

۱۲ مثل او مثل شیری است که در دریدن حریص باشد، و مثل شیر ژیان که در بیشه خود درکمین است.

13 Arise, O Lord, prevent them, and cast them down: deliver my soul from the ungodly: [draw] your sword,

۱۳ ‌ای خداوند برخیز و پیش روی وی درآمده، او را بینداز و جانم را از شریر به شمشیر خود برهان،

14 because of the enemies of your hand: O Lord, destroy them from the earth; scatter them in their life, though their belly has been filled with your hidden [treasures]: they have been satisfied with uncleanness, and have left the remnant [of their possessions] to their babes.

۱۴ از آدمیان، ای خداوند، به‌دست خویش، از اهل جهان که نصیب ایشان در زندگانی است. که شکم ایشان را به ذخایرخود پرساخته‌ای و از اولاد سیر شده، زیادی مال خود را برای اطفال خویش ترک می‌کنند.

15 But I shall appear in righteousness before your face: I shall be satisfied when your glory appears.

۱۵ و اما من روی تو را در عدالت خواهم دید و چون بیدار شوم از صورت تو سیر خواهم شد.