Job 19
1 Then Job answered and said,
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ |
2 How long will you vex my soul, and destroy me with words? only know that the Lord has dealt with me thus.
| «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟ | ۲ |
3 You speak against me; you do not feel for me, but bear hard upon me.
| این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟ | ۳ |
4 Yes verily, I have erred in truth, (but the error abides with myself) in having spoken words which it was not right [to speak]; and my words err, and are unreasonable.
| و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند. | ۴ |
5 But alas! for you magnify yourselves against me, and insult me with reproach.
| اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید، | ۵ |
6 Know then that it is the Lord that has troubled [me], and has raised his bulwark against me.
| پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است. | ۶ |
7 Behold, I laugh at reproach; I will not speak: [or] I will cry out, but [there is] nowhere judgement.
| اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست. | ۷ |
8 I am fenced round about, and can by no means escape: he has set darkness before my face.
| طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است. | ۸ |
9 And he has stripped me of my glory, and has taken the crown from my head.
| جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته، | ۹ |
10 He has torn me around about, and I am gone: and he has cut off my hope like a tree.
| مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است. | ۱۰ |
11 And he has dreadfully handled me in anger, and has counted me for an enemy.
| غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است. | ۱۱ |
12 His troops also came upon me with one accord, liars in wait compassed my ways.
| فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند. | ۱۲ |
13 My brethren have stood aloof from me; they have recognised strangers [rather] than me: and my friends have become pitiless.
| «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند. | ۱۳ |
14 My nearest of kin have not acknowledged me, and they that knew my name, have forgotten me.
| خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند. | ۱۴ |
15 [As for] my household, and my maidservants, I was a stranger before them.
| نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام. | ۱۵ |
16 I called my servant, and he listened not; and my mouth entreated [him].
| غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم. | ۱۶ |
17 And I implored my wife, and earnestly entreated the sons of my concubines.
| نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم. | ۱۷ |
18 But they rejected me for ever; whenever I rise up, they speak against me.
| بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند. | ۱۸ |
19 They that saw me abhorred me: the very persons whom I had loved, rose up against me.
| همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند. | ۱۹ |
20 My flesh is corrupt under my skin, and my bones are held in [my] teeth.
| استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام. | ۲۰ |
21 Pity me, pity me, O friends; for it is the hand of the Lord that has touched me.
| بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است. | ۲۱ |
22 Therefore do you persecute me as also the Lord [does], and are not satisfied with my flesh?
| چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید. | ۲۲ |
23 For oh that my words were written, and that they were recorded in a book forever,
| کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید، | ۲۳ |
24 with an iron pen and lead, or graven in the rocks!
| و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد! | ۲۴ |
25 For I know that he is eternal who is about to deliver me,
| و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست. | ۲۵ |
26 [and] to raise up upon the earth my skin that endures these [sufferings]: for these things have been accomplished to me of the Lord;
| و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید. | ۲۶ |
27 which I am conscious of in myself, which mine eye has seen, and not another, but all have been fulfilled to me in [my] bosom.
| ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد. | ۲۷ |
28 But if you shall also say, What shall we say before him, and [so] find the root of the matter in him?
| اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود. | ۲۸ |
29 Do you also beware of deceit: for wrath will come upon transgressors; and then shall they know where their substance is.
| پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.» | ۲۹ |
