Psalms 95

1 O come, let us make songs to the Lord; sending up glad voices to the Rock of our salvation.

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Let us come before his face with praises; and make melody with holy songs.

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 For the Lord is a great God, and a great King over all gods.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 The deep places of the earth are in his hand; and the tops of the mountains are his.

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 The sea is his, and he made it; and the dry land was formed by his hands.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 O come, let us give worship, falling down on our knees before the Lord our Maker.

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 For he is our God; and we are the people to whom he gives food, and the sheep of his flock. Today, if you would only give ear to his voice!

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 Let not your hearts be hard, as at Meribah, as in the day of Massah in the waste land;

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 When your fathers put me to the test and saw my power and my work.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 For forty years I was angry with this generation, and said, They are a people whose hearts are turned away from me, for they have no knowledge of my ways;

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 And I made an oath in my wrath, that they might not come into my place of rest.

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»