Psalms 105
1 O give praise to the Lord; give honour to his name, talking of his doings among the peoples.
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. |
2 Let your voice be sounding in songs and melody; let all your thoughts be of the wonder of his works.
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. |
3 Have glory in his holy name; let the hearts of those who are searching after the Lord be glad.
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! |
4 Let your search be for the Lord and for his strength; let your hearts ever be turned to him.
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. |
5 Keep in mind the great works which he has done; his wonders, and the decisions of his mouth;
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. |
6 O you seed of Abraham, his servant, you children of Jacob, his loved ones.
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. |
7 He is the Lord our God: he is judge of all the earth.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. |
8 He has kept his agreement in mind for ever, the word which he gave for a thousand generations;
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ |
9 The agreement which he made with Abraham, and his oath to Isaac;
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! |
10 And he gave it to Jacob for a law, and to Israel for an eternal agreement;
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. |
11 Saying, To you will I give the land of Canaan, the measured line of your heritage:
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» |
12 When they were still small in number, and strange in the land;
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ |
13 When they went about from one nation to another, and from one kingdom to another people.
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. |
14 He would not let anyone do them wrong; he even kept back kings because of them,
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: |
15 Saying, Put not your hand on those who have been marked with my holy oil, and do my prophets no wrong.
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» |
16 And he took away all food from the land, so that the people were without bread.
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. |
17 He sent a man before them, even Joseph, who was given as a servant for a price:
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. |
18 His feet were fixed in chains; his neck was put in iron bands;
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. |
19 Till the time when his word came true; he was tested by the word of the Lord.
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. |
20 The king sent men to take off his chains; even the ruler of the people, who let him go free.
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. |
21 He made him lord of his house, and ruler over everything he had;
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود |
22 To give his chiefs teaching at his pleasure, and so that his law-givers might get wisdom from him.
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. |
23 Then Israel came into Egypt, and Jacob was living in the land of Ham.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. |
24 And his people were greatly increased, and became stronger than those who were against them.
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. |
25 Their hearts were turned to hate against his people, so that they made secret designs against them.
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. |
26 He sent Moses, his servant, and Aaron, the man of his selection.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. |
27 He let his signs be seen among the people, and his wonders in the land of Ham.
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. |
28 He sent black night and made it dark; and they did not go against his word.
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. |
29 At his word their waters were turned to blood, and he sent death on all their fish.
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. |
30 Their land was full of frogs, even in the rooms of the king.
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. |
31 He gave the word, and there came the dog-fly, and insects over all the land.
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. |
32 He gave them ice for rain, and flaming fire in their land.
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد |
33 He gave their vines and their fig-trees to destruction, and the trees of their land were broken down.
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. |
34 At his word the locusts came, and young locusts more than might be numbered,
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. |
35 And put an end to all the plants of their land, taking all the fruit of the earth for food.
36 He put to death the first child of every family in the land, the first-fruits of their strength.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. |
37 He took his people out with silver and gold: there was not one feeble person among them.
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. |
38 Egypt was glad when they went; for the fear of them had come down on them.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. |
39 A cloud was stretched over them for a cover; and he sent fire to give light in the night.
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. |
40 At the people's request he sent birds, and gave them the bread of heaven for food.
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. |
41 His hand made the rock open, and the waters came streaming out; they went down through the dry places like a river.
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. |
42 For he kept in mind his holy word, and Abraham, his servant.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. |
43 And he took his people out with joy, the men of his selection with glad cries:
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، |
44 And gave them the lands of the nations; and they took the work of the peoples for a heritage;
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید |
45 So that they might keep his orders, and be true to his laws. Give praise to the Lord.
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! |
