Psalms 131

1 A song of ascents. Of David. My heart is not proud, O LORD, my eyes are not haughty. I do not aspire to great things or matters too lofty for me.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیده‌ام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشته‌ام.

2 Surely I have stilled and quieted my soul; like a weaned child with his mother, like a weaned child is my soul within me.

جان مضطرب خود را آرام ساخته‌ام. اینک، دل من، همچون کودکی که در آغوش مادر آرمیده، آرام و بی‌تشویش است.

3 O Israel, put your hope in the LORD, both now and forevermore.

ای اسرائیل، بر خداوند امیدوار باش، از حال تا ابد!