Job 13
1 “Indeed, my eyes have seen all this; my ears have heard and understood.
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 What you know, I also know; I am not inferior to you.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 Yet I desire to speak to the Almighty and argue my case before God.
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 You, however, smear with lies; you are all worthless physicians.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 If only you would remain silent; for that would be your wisdom!
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Hear now my argument, and listen to the plea of my lips.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Will you speak wickedly on God’s behalf or speak deceitfully for Him?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Would you show Him partiality or argue in His defense?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Would it be well when He examined you? Could you deceive Him like a man?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 Surely He would rebuke you if you secretly showed partiality.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Would His majesty not terrify you? Would the dread of Him not fall upon you?
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Your maxims are proverbs of ashes; your defenses are defenses of clay.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Be silent, and I will speak. Then let come to me what may.
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 Why do I put myself at risk and take my life in my own hands?
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Though He slay me, I will hope in Him. I will still defend my ways to His face.
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 Moreover, this will be my salvation, for no godless man can appear before Him.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Listen carefully to my words; let my declaration ring in your ears.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Behold, now that I have prepared my case, I know that I will be vindicated.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Can anyone indict me? If so, I will be silent and die.
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Only grant these two things to me, so that I need not hide from You:
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Withdraw Your hand from me, and do not let Your terror frighten me.
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 Then call me, and I will answer, or let me speak, and You can reply.
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 How many are my iniquities and sins? Reveal to me my transgression and sin.
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Why do You hide Your face and consider me as Your enemy?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 Would You frighten a windblown leaf? Would You chase after dry chaff?
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 For You record bitter accusations against me and bequeath to me the iniquities of my youth.
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 You put my feet in the stocks and stand watch over all my paths; You set a limit for the soles of my feet.
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 So man wastes away like something rotten, like a moth-eaten garment.
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
