< Job 23 >

1 Maar Job antwoordde en zeide:
А Јов одговори и рече:
2 Ook heden is mijn klacht wederspannigheid; mijn plage is zwaar boven mijn zuchten.
Још је тужњава моја одмет? А невоља је моја тежа од уздаха мојих.
3 Och, of ik wist, dat ik Hem vinden zou, ik zou tot Zijn stoel komen;
О, кад бих знао како бих нашао Бога! Да отидем до престола Његовог,
4 Ik zou het recht voor Zijn aangezicht ordentelijk voorstellen, en mijn mond zou ik met verdedigingen vervullen.
Да разложим пред Њим парбу своју, и уста своја напуним разлога,
5 Ik zou de redenen weten, die Hij mij antwoorden zou; en verstaan, wat Hij mij zeggen zou.
Да знам шта би ми одговорио, и разумем шта би ми рекао.
6 Zou Hij naar de grootheid Zijner macht met mij twisten? Neen; maar Hij zou acht op mij slaan.
Би ли се према великој својој сили прео са мном? Не; него би ми помогао.
7 Daar zou de oprechte met Hem pleiten; en ik zou mij in eeuwigheid van mijn Rechter vrijmaken.
Онде би се праведан човек могао правдати с Њим, и ослободио бих се за свагда од свог судије.
8 Zie, ga ik voorwaarts, zo is Hij er niet, of achterwaarts, zo verneem ik Hem niet.
Гле, ако пођем напред, нема Га; ако ли натраг, не находим Га;
9 Als Hij ter linkerhand werkt, zo aanschouw ik Hem niet; bedekt Hij Zich ter rechterhand, zo zie ik Hem niet.
Ако на лево ради, не видим Га; ако на десно, заклонио се, не могу Га видети.
10 Doch Hij kent den weg, die bij mij is; Hij beproeve mij; als goud zal ik uitkomen.
Али Он зна пут мој; кад ме окуша, изаћи ћу као злато.
11 Aan Zijn gang heeft mijn voet vastgehouden; Zijn weg heb ik bewaard, en ben niet afgeweken.
По стопама је Његовим ступала нога моја; пута Његова држао сам се, и не зађох.
12 Het gebod Zijner lippen heb ik ook niet weggedaan; de redenen Zijns monds heb ik meer dan mijn bescheiden deel weggelegd.
Од заповести уста Његових нисам одступао; чувао сам речи уста Његових више него свој ужитак.
13 Maar is Hij tegen iemand, wie zal dan Hem afkeren? Wat Zijn ziel begeert, dat zal Hij doen.
Али кад Он шта науми, ко ће Га одвратити? Шта душа Његова зажели, оно чини.
14 Want Hij zal volbrengen, dat over mij bescheiden is; en diergelijke dingen zijn er vele bij Hem.
И извршиће шта је наумио за ме; и тога има у Њега много.
15 Hierom word ik voor Zijn aangezicht beroerd; aanmerk het, en vrees voor Hem;
Зато сам се уплашио од Њега; и кад то мислим, страх ме је од Њега.
16 Want God heeft mijn hart week gemaakt, en de Almachtige heeft mij beroerd;
Бог је растопио срце моје, Свемогући ме је уплашио.
17 Omdat ik niet uitgedelgd ben voor de duisternis, en dat Hij van mijn aangezicht de donkerheid bedekt heeft.
Што не погибох пре мрака? И што не сакри мрак испред мене?

< Job 23 >