< Psalmen 95 >
1 Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.
KOMAIL kodo, pwe kitail pan kapinga Ieowa o ngisingis ong paip en maur atail.
2 Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.
Kitail pan kola tuki ong i kaping. Kitail en ngisingiski ong i psalm!
3 Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;
Pwe Ieowa Kot lapalap amen, o Nanmarki lapalap amen pon angin kot akan karos.
4 In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;
Pan sappa mi ni lim a, o pon komon nana me sapwilim a.
5 Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.
Madau me sapwilim a, pwe i me kotin wiadar, o lim a kan wiadar wasa madekong.
6 Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.
Komail kodo, kitail pan kaudok, o dairukedi, o kelepuki mon Ieowa, me kotin wia kitail dar.
7 Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,
Pwe i atail Kot, a kitail aramas en sapwilim a wasan kamanga o pwin en lim a. Ran wet, ma komail pan rong kapitie,
8 Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;
Komail der kapitakaila mongiong omail, duen a wiauier Meripa o ni ran en Masa nan sap tan,
9 Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.
Ni sam omail akan songesong ia o kasau ia da, pwe re kilanger ai dodok kan.
10 Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.
Par paeisok I suede kilar di wet, o I indada: Mongiong en song en aramas duen met kin wukiwuk sili, o re sota men asa duen al ai kan.
11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!
I ap kaula ni ai makar: Irail sota pan konodi ai kamol.