< Psalmen 94 >
1 O God der wraken! o HEERE, God der wraken! verschijn blinkende.
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Gij, Rechter der aarde! verhef U; breng vergelding weder over de hovaardigen.
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Hoe lang zullen de goddelozen, o HEERE! hoe lang zullen de goddelozen van vreugde opspringen?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Uitgieten? hard spreken? alle werkers der ongerechtigheid zich beroemen?
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 O HEERE! zij verbrijzelen Uw volk, en zij verdrukken Uw erfdeel.
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 De weduwe en den vreemdeling doden zij, en zij vermoorden de wezen.
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 En zeggen: De HEERE ziet het niet, en de God van Jakob merkt het niet.
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Aanmerkt, gij onvernuftigen onder het volk! en gij dwazen! wanneer zult gij verstandig worden?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Zou Hij, Die het oor plant, niet horen? zou Hij, Die het oog formeert, niet aanschouwen?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Zou Hij, Die de heidenen tuchtigt, niet straffen, Hij, Die den mens wetenschap leert?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 De HEERE weet de gedachten des mensen, dat zij ijdelheid zijn.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Welgelukzalig is de man, o HEERE! dien Gij tuchtigt, en dien Gij leert uit Uw wet,
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 Om hem rust te geven van de kwade dagen; totdat de kuil voor den goddeloze gegraven wordt.
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 Want de HEERE zal Zijn volk niet begeven, en Hij zal Zijn erve niet verlaten.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Want het oordeel zal wederkeren tot de gerechtigheid; en alle oprechten van hart zullen hetzelve navolgen.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Wie zal voor mij staan tegen de boosdoeners? Wie zal zich voor mij stellen tegen de werkers der ongerechtigheid?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Ten ware dat de HEERE mij een Hulp geweest ware, mijn ziel had bijna in de stilte gewoond.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 Als ik zeide: Mijn voet wankelt; Uw goedertierenheid, o HEERE! ondersteunde mij.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 Als mijn gedachten binnen in mij vermenigvuldigd werden, hebben Uw vertroostingen mijn ziel verkwikt.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Zou zich de stoel der schadelijkheden met U vergezelschappen, die moeite verdicht bij inzetting?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Zij rotten zich samen tegen de ziel des rechtvaardigen, en zij verdoemen onschuldig bloed.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 Doch de HEERE is mij geweest tot een Hoog Vertrek, en mijn God tot een Steenrots mijner toevlucht.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 En Hij zal hun ongerechtigheid op hen doen wederkeren, en Hij zal hen in hun boosheid verdelgen; de HEERE, onze God, zal hen verdelgen.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.