< Psalmen 78 >

1 Een onderwijzing van Asaf. O mijn volk! neem mijn leer ter oren; neigt ulieder oor tot de redenen mijns monds.
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 Ik zal mijn mond opendoen met spreuken; ik zal verborgenheden overvloediglijk uitstorten, van ouds her;
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 Die wij gehoord hebben en weten ze, en onze vaders ons verteld hebben.
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Want Hij heeft een getuigenis opgericht in Jakob, en een wet gesteld in Israel; die Hij onzen vaderen geboden heeft, dat zij ze hun kinderen zouden bekend maken;
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 Opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen, die geboren zouden worden; en zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren;
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, dat zijn hart niet richtte, en welks geest niet getrouw was met God.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 (De kinderen van Efraim, gewapende boogschutters, keerden om ten dage des strijds.)
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 En zij vergaten Zijn daden, en Zijn wonderen, die Hij hun had doen zien.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, in het veld van Zoan.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 Hij kliefde de zee, en deed er hen doorgaan; en de wateren deed Hij staan als een hoop.
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 Hij kliefde de rotsstenen in de woestijn, en drenkte hen overvloedig, als uit afgronden.
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 Nog voeren zij wijders voort tegen Hem te zondigen, verbitterende den Allerhoogste in de dorre wildernis.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 En zij spraken tegen God, zij zeiden: Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 Daarom hoorde de HEERE, en werd verbolgen; en een vuur werd ontstoken tegen Jakob, en toorn ging ook op tegen Israel;
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 Daar Hij den wolken van boven gebood, en de deuren des hemels opende;
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 En regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren.
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 Een iegelijk at het brood der Machtigen; Hij zond hun teerkost tot verzadiging.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 Hij dreef den oostenwind voort in den hemel, en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 En regende op hen vlees als stof, en gevleugeld gevogelte als zand der zeeen;
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 Toen aten zij, en werden zeer zat; zodat Hij hun hun lust toebracht.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 Zij waren nog niet vervreemd van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 Als Gods toorn tegen hen opging, dat Hij van hun vetsten doodde, en de uitgelezenen van Israel nedervelde.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 Dies deed Hij hun dagen vergaan in ijdelheid, en hun jaren in verschrikking.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser.
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 En zij vleiden Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 Want hun hart was niet recht met Hem, en zij waren niet getrouw in Zijn verbond.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende de ongerechtigheid, en verdierf hen niet; maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse grimmigheid niet op.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 En Hij dacht, dat zij vlees waren, een wind, die henengaat en niet wederkeert.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Hocc e dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart aan in de wildernis!
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 Want zij kwamen alweder, en verzochten God, en stelden den Heilige Israels een perk.
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 Zij dachten niet aan Zijn hand, aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder verloste;
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 Hoe Hij Zijn tekenen stelde in Egypte, en Zijn wonderheden in het veld van Zoan;
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 Hij zond een vermenging van ongedierte onder hen, dat hen verteerde, en vorsen, die hen verdierven.
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid den sprinkhaan.
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 Hij doodde hun wijnstok door den hagel, en hun wilde vijgebomen door vurigen hagelsteen.
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 Ook gaf Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige kolen.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 Hij zond onder hen de hittigheid Zijns toorns, verbolgenheid, en verstoordheid, en benauwdheid, met uitzending der boden van veel kwaads.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 Hij woog een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte gaf Hij aan de pestilentie over.
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 En Hij sloeg al het eerstgeborene in Egypte, het beginsel der krachten in de tenten van Cham.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 Ja, Hij leidde hen zeker, zodat zij niet vreesden; want de zee had hun vijanden overdekt.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 En Hij bracht hen tot de landpale Zijner heiligheid, tot dezen berg, dien Zijn rechterhand verkregen heeft.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 En Hij verdreef voor hun aangezicht de heidenen, en deed hen vallen in het snoer hunner erfenis, en deed de stammen Israels in hun tenten wonen.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 Maar zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen niet.
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 En zij weken terug, en handelden trouwelooslijk, gelijk hun vaders; zij zijn omgekeerd, als een bedriegelijke boog.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 En zij verwekten Hem tot toorn door hun hoogten, en verwekten Hem tot ijver door hun gesneden beelden.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 God hoorde het en werd verbolgen, en versmaadde Israel zeer.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, die Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 En Hij gaf Zijn sterkte in de gevangenis, en Zijn heerlijkheid in de hand des wederpartijders.
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Het vuur verteerde hun jongelingen, en hun jonge dochters werden niet geprezen.
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 Hun priesters vielen door het zwaard, en hun weduwen weenden niet.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Toen ontwaakte de Heere, als een slapende, als een held, die juicht van den wijn.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 En Hij sloeg Zijn wederpartijders aan het achterste; Hij deed hun eeuwige smaadheid aan.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 Doch Hij verwierp de tent van Jozef, en den stam van Efraim verkoos Hij niet.
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 En Hij bouwde Zijn heiligdom als hoogten, als de aarde, die Hij gegrond heeft in eeuwigheid.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 Van achter de zogende schapen deed Hij hem komen, om te weiden Jakob, Zijn volk, en Israel, Zijn erfenis.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer verstandig beleid zijner handen.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.

< Psalmen 78 >