< Psalmen 107 >

1 Looft den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Dat zulks de bevrijden des HEEREN zeggen, die Hij van de hand der wederpartijders bevrijd heeft.
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 En Hij die uit de landen verzameld heeft, van het oosten en van het westen, van het noorden en van de zee.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Die in de woestijn dwaalden, in een weg der wildernis, die geen stad ter woning vonden;
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 Zij waren hongerig, ook dorstig; hun ziel was in hen overstelpt.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, heeft Hij hen gered uit hun angsten;
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 En Hij leidde hen op een rechten weg, om te gaan tot een stad ter woning.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 Want Hij heeft de dorstige ziel verzadigd, en de hongerige ziel met goed vervuld;
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Die in duisternis en de schaduw des doods zaten, gebonden met verdrukking en ijzer;
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 Omdat zij wederspannig waren geweest tegen Gods geboden, en den raad des Allerhoogsten onwaardiglijk verworpen hadden.
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Waarom Hij hun het hart door zwarigheid vernederd heeft; zij zijn gestruikeld, en er was geen helper.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Hij voerde hen uit de duisternis en de schaduw des doods, en Hij brak hun banden.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Want Hij heeft de koperen deuren gebroken, en de ijzeren grendelen in stukken gehouwen.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 De zotten worden om den weg hunner overtreding, en om hun ongerechtigheden geplaagd;
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 Hun ziel gruwelde van alle spijze, en zij waren tot aan de poorten des doods gekomen.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Hij zond Zijn woord uit, en heelde hen, en rukte hen uit hun kuilen.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 En dat zij lofofferen offeren, en met gejuich Zijn werken vertellen.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Die met schepen ter zee afvaren, handel doende op grote wateren;
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 Die zien de werken des HEEREN, en Zijn wonderwerken in de diepte.
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 Als Hij spreekt, zo doet Hij een stormwind opstaan, die haar golven omhoog verheft.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Zij rijzen op naar den hemel; zij dalen neder tot in de afgronden; hun ziel versmelt van angst.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Zij dansen en waggelen als een dronken man, en al hun wijsheid wordt verslonden.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, zo voerde Hij hen uit hun angsten.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Hij doet den storm stilstaan, zodat hun golven stilzwijgen.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Dan zijn zij verblijd, omdat zij gestild zijn, en dat Hij hen tot de haven hunner begeerte geleid heeft.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 En Hem verhogen in de gemeente des volks, en in het gestoelte der oudsten Hem roemen.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Hij stelt de rivieren tot een woestijn, en watertochten tot dorstig land.
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 Het vruchtbaar land tot zouten grond, om de boosheid dergenen, die daarin wonen.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Hij stelt de woestijn tot een waterpoel, en het dorre land tot watertochten.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 En Hij doet de hongerigen aldaar wonen, en zij stichten een stad ter woning;
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 En bezaaien akkers, en planten wijngaarden, die inkomende vrucht voortbrengen.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 En Hij zegent hen, zodat zij zeer vermenigvuldigen, en hun vee vermindert Hij niet.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Daarna verminderen zij, en komen ten onder, door verdrukking, kwaad en droefenis.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Hij stort verachting uit over de prinsen, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Maar Hij brengt den nooddruftige uit de verdrukking in een hoog vertrek, en maakt de huisgezinnen als kudden.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 De oprechten zien het, en zijn verblijd, maar alle ongerechtigheid stopt haar mond.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Wie is wijs? Die neme deze dingen waar; en dat zij verstandelijk letten op de goedertierenheden des HEEREN.
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?

< Psalmen 107 >