< Psalmen 108 >
1 Een lied, een psalm van David. O God! mijn hart is bereid; ik zal zingen en psalmzingen, ook mijn eer.
Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.
2 Waak op, gij luit en harp! ik zal in den dageraad opwaken.
Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
3 Ik zal U loven onder de volken, o HEERE! en ik zal U psalmzingen onder de natien.
Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
4 Want Uw goedertierenheid is groot tot boven de hemelen, en Uw waarheid tot aan de bovenste wolken.
Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
5 Verhef U, o God! boven de hemelen, en Uw eer over de ganse aarde.
Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.
6 Opdat Uw beminden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.
Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.
7 God heeft gesproken in Zijn heiligdom, dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.
Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.
8 Gilead is mijn, Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.
Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.
9 Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen; over Palestina zal ik juichen.
Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.
10 Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?
Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?
11 Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en Die niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten?
Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?
12 Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid; want des mensen heil is ijdelheid.
Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.
13 In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden.
W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.