Spreuken 1
1 De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,
İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
2 Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;
Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
3 Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;
Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
4 Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.
Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
5 Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen;
Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
6 Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.
Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
7 De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.
Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
8 Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;
Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
9 Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.
Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
10 Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;
Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
11 Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;
Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
12 Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen; (Sheol h7585)
Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol h7585)
13 Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.
Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
14 Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.
Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
15 Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.
Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
16 Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.
Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
17 Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;
Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
18 En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.
Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
19 Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.
Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
20 De opperste Wijsheid roept overluid daarbuiten; Zij verheft Haar stem op de straten.
Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
21 Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;
O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
22 Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?
«Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
23 Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.
Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
24 Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;
Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
25 En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;
Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
26 Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.
Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
27 Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;
Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
28 Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;
O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
29 Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.
Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
30 Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;
Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
31 Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.
Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
32 Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.
Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
33 Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.
Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
