Spreuken 5
1 Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
Mwanakomana wangu, nyatsoteerera kuuchenjeri hwangu, teereresa kumashoko angu oungwaru,
2 Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
kuti ugare wakachengeta kungwara uye kuti miromo yako ichengetedze zivo.
3 Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
Nokuti miromo yomukadzi chifeve inodonha uchi, nomutauriro wake unotedza kupfuura mafuta;
4 Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
asi pakupedzisira anovava senduru, anopinza somunondo unocheka namativi ose.
Tsoka dzake dzinoenda kurufu; nhambwe dzake dzinonanga kuguva. (Sheol h7585)
6 Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
Haafungi pamusoro penzira youpenyu; nzira dzake dzakaminama, asi iye haazvizivi.
7 Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
Saka zvino, vanakomana vangu, nditeererei; musatsauka pane zvandinotaura.
8 Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
Fambai nenzira iri kure naye, musasvika pedyo nomusuo wemba yake,
9 Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
kuti murege kupa vamwe zvakanaka zvesimba renyu, uye namakore enyu kuno uyo ane utsinye,
10 Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
kuti vatorwa varege kudya upfumi hwenyu, uye kushanda kwenyu nesimba kurege kupfumisa imba yomumwe munhu.
11 En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
Pakupedzisira kwoupenyu hwako uchagomera, kana nyama nomuviri wako zvaparadzwa.
12 En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
Uchazoti, “Mavengero andaiita kurayirwa! Mashorero aiita mwoyo wangu kudzorwa!
13 En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
Ndakanga ndisingateereri vadzidzisi vangu, kana kunzwa varairidzi vangu.
14 Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
Ndasvika pakuparara chaiko pakati peungano yose.”
15 Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
Inwa mvura pachirongo chako chaicho, mvura inoerera patsime rako chairo.
16 Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
Ko, zvitubu zvako zvinofanira kuerera mumigwagwa here; nzizi dzako dzemvura pazvivara?
17 Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
Ngadzive dzako woga, hadzitombofaniri kugoveranwa navatorwa.
18 Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
Tsime rako ngariropafadzwe, uye ufadzwe nomudzimai woujaya hwako.
19 Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
Sehadzi yengururu inofadza, nehadzi yenondo yakanaka, mazamu ake ngaakufadze nguva dzose, ugare uchigutswa norudo rwake.
20 En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
Unosungirweiko, mwanakomana wangu, nomukadzi chifeve? Unombundikirireiko chipfuva chomukadzi womumwe murume?
21 Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
Nokuti nzira dzomunhu dziri pachena pamberi paJehovha, uye anoongorora nzira dzake dzose.
22 Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
Zviito zvakaipa zvomunhu akaipa zvichamusunga; tambo dzechivi chake dzichamubata iye kwazvo.
23 Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.
Achafa nokuda kwokushayiwa kuzvibata kwake, atsauswa noupenzi hwake hukuru.
