Spreuken 24
1 Zijt niet nijdig over de boze lieden, en laat u niet gelusten, om bij hen te zijn.
Neiekarsies uz nelabiem cilvēkiem un nekāro būt ar viņiem;
2 Want hun hart bedenkt verwoesting, en hun lippen spreken moeite.
Jo viņu sirds domā uz postu, un viņu lūpas runā mokas.
3 Door wijsheid wordt een huis gebouwd, en door verstandigheid bevestigd;
Ar gudrību uzceļ namu un ar saprašanu to stiprina,
4 En door wetenschap worden de binnenkameren vervuld met alle kostelijk en liefelijk goed.
Un ar samaņu pilda kambarus ar visādu dārgu un jauku bagātību.
5 Een wijs man is sterk; en een man van wetenschap maakt de kracht vast.
Gudrs vīrs ir spēcīgs, un vīrs, kam atzīšana, ir varens spēkā;
6 Want door wijze raadslagen zult gij voor u den krijg voeren, en in de veelheid der raadgevers is de overwinning.
Jo ar gudriem padomiem tu izvedīsi savu karu, un uzvarēšana ir, kur padoma devēju papilnam.
7 Alle wijsheid is voor den dwaze te hoog; hij zal in de poort zijn mond niet opendoen.
Ģeķim gudrība ir neaizsniedzama; savu muti lai tas neatdara pilsētas vārtos.
8 Die denkt om kwaad te doen, dien zal men een meester van schandelijke verdichtselen noemen.
Kas tīšām ļaunu dara, tas jāsauc blēdis pār visiem blēžiem.
9 De gedachte der dwaasheid is zonde; en een spotter is den mens een gruwel.
Ģeķības nodomi ir grēks, un mēdītājs cilvēkiem ir negantība.
10 Vertoont gij u slap ten dage der benauwdheid, uw kracht is nauw.
Ja tu bēdu dienā nogursi, tad tavs spēks pagalam.
11 Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.
Glāb, kas uz nāvi pazudināti, un kas pie kaušanas top vesti, vai tu no tiem atrausies?
12 Wanneer gij zegt: Ziet, wij weten dat niet; zal Hij, Die de harten weegt, dat niet merken? En Die uwe ziel gadeslaat, zal Hij het niet weten? Want Hij zal den mens vergelden naar zijn werk.
Ja tu saki: „Redzi, mēs to nezinām!“Vai tad tas, kas sirdis pārmana, to nemana, un kas tavu dvēseli pasargā, to nezin un cilvēkiem neatmaksās pēc viņu darba?
13 Eet honig, mijn zoon! want hij is goed, en honigzeem is zoet voor uw gehemelte.
Ēd, mans dēls, medu, jo tas ir labs, un tīrs medus ir salds tavā mutē;
14 Zodanig is de kennis der wijsheid voor uw ziel; als gij ze vindt, zo zal er beloning wezen, en uw verwachting zal niet afgesneden worden.
Tāpat tavai dvēselei būs gudrības atzīšana, ja tu to atrodi; jo ir pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.
15 Loer niet, o goddeloze! op de woning des rechtvaardigen; verwoest zijn legerplaats niet.
Neglūn, tu bezdievīgais, uz taisnā dzīvokli, neposti viņa vietu;
16 Want de rechtvaardige zal zevenmaal vallen, en opstaan; maar de goddelozen zullen in het kwaad nederstruikelen.
Jo taisnais krīt septiņ reiz un ceļas augšām; bet bezdievīgie nogrimst nelaimē.
17 Verblijd u niet, als uw vijand valt; en als hij nederstruikelt, laat uw hart zich niet verheugen;
Nepriecājies, kad tavs ienaidnieks krīt, un lai tava sirds nelīksmojās, kad viņš klūp,
18 Opdat het de HEERE niet zie, en het kwaad zij in Zijn ogen en Hij Zijn toorn van hem afkere.
Ka Tas Kungs to neredz, un tas viņa acīm neriebj, un viņš savu dusmību no tā nenovērš.
19 Ontsteek u niet over de boosdoeners; zijt niet nijdig over de goddelozen.
Neapskaities par ļauniem un neiekarsies par bezdievīgiem!
20 Want de kwade zal geen beloning hebben, de lamp der goddelozen zal uitgeblust worden.
Jo ļaunam nenāk cerētais gals; bezdievīgo spīdeklis izdzisīs.
21 Mijn zoon! vrees den HEERE en den koning; vermeng u niet met hen, die naar verandering staan;
Mans dēls, bīsties To Kungu un ķēniņu, un nejaucies ar dumpiniekiem.
22 Want hun verderf zal haastelijk ontstaan; en wie weet hun beider ondergang?
Jo piepeši nāks viņiem nediena, - un abēju sodu, kas to zin!
23 Deze spreuken zijn ook van de wijzen. Het aangezicht in het gericht te kennen, is niet goed.
Arī šie ir gudro vārdi: Tiesā cilvēka vaigu uzlūkot nav labi.
24 Die tot den goddeloze zegt: Gij zijt rechtvaardig; dien zullen de volken vervloeken, de natien zullen hem gram zijn.
Kas uz vainīgo saka: „Tev taisnība!“to cilvēki lād un ļaudis ienīst.
25 Maar voor degenen, die hem bestraffen, zal liefelijkheid zijn; en de zegen des goeds zal op hen komen.
Bet tie (viņiem) mīļi, kas (tādu) pārmāca, un pār tiem nāks visu labākā svētība.
26 Men zal de lippen kussen desgenen, die rechte woorden antwoordt.
Kas pareizi atbildējis, ir kā saldu muti devis.
27 Beschik uw werk daarbuiten, en bereid het voor u op den akker, en bouw daarna uw huis.
Padari savu darbu laukā un apkopies tīrumā, un tad vēl uztaisi savu namu.
28 Wees niet zonder oorzaak getuige tegen uw naaste; want zoudt gij verleiden met uw lip?
Nedod velti liecību pret savu tuvāko! Vai tu mānīsi ar savām lūpām?
29 Zeg niet: Gelijk als hij mij gedaan heeft, zo zal ik hem doen; ik zal een ieder vergelden naar zijn werk.
Nesaki: „Kā viņš man darījis, tā es viņam darīšu; es tam atmaksāšu pēc viņa darba!“
30 Ik ging voorbij den akker eens luiaards, en voorbij den wijngaard van een verstandeloos mens;
Es gāju gar sliņķa tīrumu un gar ģeķa vīna kalnu.
31 En ziet, hij was gans opgeschoten van distelen; zijn gedaante was met netelen bedekt, en zijn stenen scheidsmuur was afgebroken.
Un redzi, tur auga tik nātres vien, un dadži pārņēma visu, un viņa akmeņu mūris bija sagruvis.
32 Als ik dat aanschouwde, nam ik het ter harte; ik zag het, en nam onderwijzing aan;
Un es to ieraudzīju, to liku vērā: es to redzēju, ņēmos mācību:
33 Een weinig slapens, een weinig sluimerens, en weinig handvouwens, al nederliggende;
Guli maķenīt, snaud maķenīt, saliec maķenīt rokas miegā;
34 Zo zal uw armoede u overkomen, als een wandelaar, en uw velerlei gebrek als een gewapend man.
Tad tava nabadzība tev pienāks nākdama, un tavs trūkums kā apbruņots vīrs.
