Job 13
1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
Lám, mindet látta szemem, hallotta fülem s meg értette.
2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
Tudástokhoz képest tudom én is, nem esem messze tőletek.
3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
Azonban én a Mindenhatóval beszélnék s Istennel szemben védekezni kívánok.
4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
Azonban ti hazugsággal tapasztók vagytok, semmit se gyógyítók mindnyájatok.
5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
Vajha hallgatva hallgatnátok, s az bölcseségül lenne nektek!
6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
Halljátok csak védekezésemet s ajkaim pörlésére figyeljetek.
7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
Istenért beszéltek-e jogtalanságot és érte beszéltek csalárdságot?
8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
Személyét tekintitek-e, avagy Istenért pöröltök?
9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
Jó lesz-e, midőn kikutat benneteket, avagy mint embert ámítanátok, ámítjátok őt?
10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
Feddve fedd majd titeket, ha titokban személyt válogattok.
11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
Nemde a fensége megrémítene benneteket, s rátok esne rettentése?
12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
Emlékmondásaitok hamu-példázatok, akár agyag-magaslatok a ti magaslataitok.
13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
Hallgassatok el előttem, hadd beszélek én, essék meg rajtam bármi is!
14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
Bármiképpen – fogaim között viszem húsomat, s lelkemet tenyeremre teszem.
15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
Lám, megöl engem: várakozom ő rá; csak útjaimat védeném arcza előtt.
16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
Az is segítségemre való, hogy színe elé nem juthat képmutató.
17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
Hallva halljátok szavamat és közlésemet füleitekkel.
18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
Íme, kérlek, elrendeztem a jogügyet, tudom, hogy nekem lesz igazam.
19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
Ki az, ki perbe száll velem, mert most ha hallgatnom kell, kimúlok.
20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
Csak kettőt ne tégy velem, akkor színed elől nem rejtőzöm el:
21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
Kezedet távolítsd el rólam, és ijesztésed ne rémítsen engem;
22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
aztán szólíts és én felelek, vagy beszélek én s te válaszolj nekem.
23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
Mennyi bűnöm és vétkem van nekem, bűntettemet és vétkemet tudasd velem!
24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
Miért rejted el arczodat és ellenségednek tekintesz engem?
25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
Vajon elhajtott levelet riasztasz-e, és száraz tarlót üldözöl?
26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
Hogy keserűségeket irsz föl ellenem s örökölteted velem ifjúkorom bűneit;
27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
és karóba tested lábaimat, megvigyázod mind az ösvényeimet, lábaim gyökerei köré húzod jeledet.
28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
És ő mint a rothadék szétmállik, mint ruha, melyet moly emésztett:
