Handelingen 4

1 En terwijl zij tot het volk spraken, kwamen daarover tot hen de priesters, en de hoofdman des tempels, en de Sadduceen;

Dok o Petar thaj o Jovano još ćerenas svato e themešće, aviline dži lende e rašaja, o zapovedniko e hramošće stražako thaj e sadukeja.

2 Zeer ontevreden zijnde, omdat zij het volk leerden, en verkondigden in Jezus de opstanding uit de doden.

Holjajle pe lende kaj o Petar thaj o Jovano sikavenas thaj objavinas kaj kroz o Isus si o vaskrsenje andar e mule.

3 En zij sloegen de handen aan hen, en zetten ze in bewaring tot den anderen dag; want het was nu avond.

Astardine len thaj čhudine len ande tamnica dži thejara o đesa, kaj sas već e rjat.

4 En velen van degenen, die het woord gehoord hadden, geloofden; en het getal der mannen werd omtrent vijf duizend.

A but katar okola save ašundine e Petrešći poruka paćajine thaj gajda o brojo okolengo save paćanas barilo varekaj dži ke pandž milje samo muškarcurja.

5 En het geschiedde des anderen daags, dat hun oversten en ouderlingen en Schriftgeleerden te Jeruzalem vergaderden;

Thejara o đes ando Jerusalim sastaisajle e židovske šorvale, e starešine thaj e učitelja e zakonestar.

6 En Annas, de hogepriester, en Kajafas, en Johannes, en Alexander, en zovele er van het hogepriesterlijk geslacht waren.

Okote sas vi o prvo rašaj o Ana, o Kajafa, o Jovano, o Aleksandar thaj vi aver andar e prvo rašajenđi familija.

7 En als zij hen in het midden gesteld hadden, vraagden zij: Door wat kracht, of door wat naam hebt gijlieden dit gedaan?

Von inkaldine e apostolen angle peste thaj phučline len: “Save snagava thaj ande kasko alav akava ćerdine?”

8 Toen zeide Petrus, vervuld zijnde met den Heiligen Geest, tot hen: Gij oversten des volks, en gij ouderlingen van Israel!

Askal o Petar pherdo e Sveto Duhosa phendas lenđe: “E themešće starešinenđe thaj e šorvalenđe!

9 Alzo wij heden rechterlijk onderzocht worden over de weldaad aan een krank mens geschied, waardoor hij gezond geworden is;

Ako sam amen ađes inkalde angle tumende te ispituin amen pale godova kaj ćerdam lačho delo e nasvale manušešće thaj phučen men sar vo sastilo,

10 Zo zij u allen kennelijk, en het ganse volk Israel, dat door den Naam van Jezus Christus, den Nazarener, Dien gij gekruist hebt, Welken God van de doden heeft opgewekt, door Hem, zeg ik, staat deze hier voor u gezond.

askal džanen tumen, thaj sasto Izraelsko them kaj akava manuš ačhel angle tumende zato kaj sastilo prekal o alav e Isuse Hristosko andar o Nazaret, saves tumen razapnisardine, a saves o Del vazdas andar e mule.

11 Deze is de Steen, Die van u, de bouwlieden, veracht is, Welke tot een hoofd des hoeks geworden is.

O Isus si: ‘bar saves tumen e zidarja odbacisardine, a savo postanisardas e temeljesko bar.’

12 En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.

Thaj naj spasenje ni ande jek aver alav, kaj e manušenđe naj dino ni jek aver alav pe sasti phuv prekal savo šaj spasi men.”

13 Zij nu, ziende de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes, en vernemende, dat zij ongeleerde en slechte mensen waren, verwonderden zich, en kenden hen, dat zij met Jezus geweest waren.

Kana dikhline kaj o Petar thaj o Jovano či daran thaj kana haćardine kaj si von obične manuša save nas posebno sikade kroz o sveto Lil, začudisajle. Džangline kaj von sas e Isuseja,

14 En ziende den mens bij hen staan, die genezen was, hadden zij niets daartegen te zeggen.

ali sar dikhline kaj o manuš savo sastilo ačhelas okote lenca, ačhiline bi alavesko.

15 En hun geboden hebbende uit te gaan buiten den raad, overlegden zij met elkander,

Askal naredisardine e Petrešće thaj e Jovanošće te inkljen avri andar o Veće thaj počnisardine te dogovorin pe maškar pende.

16 Zeggende: Wat zullen wij dezen mensen doen? Want dat er een bekend teken door hen geschied is, is openbaar aan allen, die te Jeruzalem wonen, en wij kunnen het niet loochenen.

Phendine: “So te ćeras akale manušenca? Kaj, savora save trajin ando Jerusalim džanen kaj kroz lende dogodisajlo baro čudo thaj amen našti phenas kaj nas godova.

17 Maar opdat het niet meer en meer onder het volk verspreid worde, laat ons hen scherpelijk dreigen, dat zij niet meer tot enig mens in dezen Naam spreken.

Ali, te akava sikavipe či buljol još majbut maškar o them, zapretisa lenđe te khonikašće majbut či ćeren svato ande godova alav.”

18 En als zij hen geroepen hadden, zeiden zij hun aan, dat zij ganselijk niet zouden spreken, noch leren, in den Naam van Jezus.

Askal akhardine len, thaj naredisardine lenđe te nipošto majbut ni o muj či putren thaj sikaven ande Isusesko alav.

19 Maar Petrus en Johannes, antwoordende, zeiden tot hen: Oordeelt gij, of het recht is voor God, ulieden meer te horen dan God.

Ali o Petar thaj o Jovano phendine lenđe: “Zar smatrin kaj si pravo anglo Del te čhas kan tumende, a na ko Del?

20 Want wij kunnen niet laten te spreken, hetgeen wij gezien en gehoord hebben.

A amen našti te či ćeras svato pale okova so dikhlam thaj so ašundam.”

21 Maar zij dreigden hen nog meer, en lieten ze gaan, niets vindende, hoe zij hen straffen zouden, om des volks wil; want zij verheerlijkten allen God over hetgeen er geschied was.

E manuša andar e većnica palem zapretisardine lenđe, thaj mukline len. Pošto našti odlučisardine sar te kaznin len kaj sa o them slavilas e Devle pale okova so dogodisajlo.

22 Want de mens was meer dan veertig jaren oud, aan welken dit teken der genezing geschied was.

Kaj, o manuš savo čudesno sastilo sas les majbut katar štarvardeš brš.

23 En zij, losgelaten zijnde, kwamen tot de hunnen, en verkondigden al wat de overpriesters en de ouderlingen tot hen gezegd hadden.

Čim mukline e Petre thaj e Jovane von boldine pe ke aver vernikurja thaj phendine lenđe sa so phendine lenđe e prve rašaja thaj e starešine.

24 En als dezen dat hoorden, hieven zij eendrachtelijk hun stem op tot God, en zeiden: Heere! Gij zijt de God, Die gemaakt hebt den hemel, en de aarde, en de zee, en alle dingen, die in dezelve zijn.

Kana e vernikurja godova ašundine, savora zajedno ande jek glaso molisajle e Devlešće: “Gospode, tu stvorisardan o nebo, e phuv, o more thaj sa so si ande lende.

25 Die door den mond van David Uw knecht, gezegd hebt: Waarom woeden de heidenen, en hebben de volken ijdele dingen bedacht?

Tu e Sveto Duhosa, prekal amaro pradad o David, ćiro sluga phendan: ‘Sostar bunin pe e manuša save či pindžaren e Devles, a o them ivja zavere ćerel?

26 De koningen der aarde zijn te zamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd tegen den Heere, en tegen Zijn Gezalfde.

Ušten e carurja e phuvjaće thaj e vladarja udružisajle protiv o Gospod thaj protiv lesko Pomazaniko.’

27 Want in der waarheid zijn vergaderd tegen Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd hebt, beiden Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israels;

Ej, čače o caro Irod thaj o vladari Pontije Pilato ande akava gav udružisajle okolenca save či pindžaren e Devle thaj e Izraelošće themesa protiv ćiro sveto sluga o Isus, ćiro pomazaniko.

28 Om te doen al wat Uw hand en Uw raad te voren bepaald had, dat geschieden zou.

Von ćerdine okova so tu ćire voljava thaj ćire silava majanglal odredisardan te avel.

29 En nu dan, Heere, zie op hun dreigingen, en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw woord te spreken;

A akana, Gospode, ašun lenđe pretnje thaj de amenđe ćire slugenđe hrabrost te bi darako mothos averenđe pale ćiro alav.

30 Daarin, dat Gij Uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door den Naam van Uw heilig Kind Jezus.

Inzar ćiro moćno vas, te avel o sastipe, znakurja thaj čudurja – ando alav ćire sveto slugasko e Isusesko.”

31 En als zij gebeden hadden, werd de plaats, in welke zij vergaderd waren, bewogen. En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid.

Kana završisardine e molitva, ćhinosajlo o than pe savo sas ćidine thaj savora pherdile e Sveto Duhosa pa počnisardine hrabro te mothon pale Devlesko alav.

32 En de menigte van degenen, die geloofden, was een hart en een ziel; en niemand zeide, dat iets van hetgeen hij had, zijn eigen ware, maar alle dingen waren hun gemeen.

Savora okola save paćanas sas sago jek ileja thaj jek dušava. Thaj khonikal či phenelas kaj si vareso so si les samo lesko, nego delinas maškar peste sa so sas len.

33 En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis van de opstanding van den Heere Jezus; en er was grote genade over hen allen.

A e apostolurja e bare silava svedočinas palo vaskrsenje e Gospode Isusesko, thaj e bari milost sas pe lende savorende.

34 Want er was ook niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen als er bezitters waren van landen of huizen, die verkochten zij, en brachten den prijs der verkochte goederen, en legden dien aan de voeten der apostelen.

Khonikašće lendar khanči či falilas. Kaj okolen saven sas phuv ili ćher, bićinenas len thaj e dobime love,

35 En aan een iegelijk werd uitgedeeld, naar dat elk van node had.

denas e apostolenđe, a katar godova delas pe svakonešće kozom kas trubulas.

36 En Joses, van de apostelen toegenaamd Barnabas (hetwelk is, overgezet zijnde, een zoon der vertroosting), een Leviet, van geboorte uit Cyprus,

Gajda vi varesavo Levito savo akhardolas Josif, bijando ando Kipar, saves e apostolurja akharenas Varnava (so značil kaj sas manuš savo ohrabrilas),

37 Alzo hij een akker had, verkocht dien, en bracht het geld, en legde het aan de voeten der apostelen.

les sas njiva savi bićinda thaj e love dijas e apostolenđe.