Johannes 1
1 In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God.
Ando početko sas o Alav, thaj o Alav sas ko Del. Thaj o Alav sas o Del.
2 Dit was in den beginne bij God.
Vo sas ando početko ko Del.
3 Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.
Kroz leste sa postanisarda thaj bi leste či postanisardas khanči so postoil.
4 In Hetzelve was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen.
Ande leste sas o trajo, thaj godova trajo sas svetlo e manušenđe.
5 En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.
O svetlo svetlil ande tama, thaj e tama či nadvladisarda les.
6 Er was een mens van God gezonden, wiens naam was Johannes.
Pojavisajlo manuš, bičhaldo katar o Del, e alavesa Jovan.
7 Deze kwam tot een getuigenis, om van het Licht te getuigen, opdat zij allen door hem geloven zouden.
Vo avilo te svedočil palo svetlost, te savora kroz leste paćan.
8 Hij was het Licht niet, maar was gezonden, opdat hij van het Licht getuigen zou.
O Jovano nas svetlo, nego svedočilas palo svetlo.
9 Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld.
O čačutno svetlost, savo prosvetlil svako manuše – avilo po them.
10 Hij was in de wereld, en de wereld is door Hem gemaakt; en de wereld heeft Hem niet gekend.
Sas po them, thaj o them kroz leste postanisardas, ali o them či pindžarda les.
11 Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.
Avilo ande piro them, ali lešće manuša či primisardine les.
12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;
A savorenđe save primisardine les, save paćan ande lesko alav, dijas pravo te postanin čhavra e Devlešće,
13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn.
čhavra bijande na e prirodno dromesa, ni e telošće voljatar, ni e romešće voljatar, već bijande e Devlestar.
14 En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van den Vader), vol van genade en waarheid.
Thaj o Alav postanisardas manuš thaj avilo te trajil maškar amende. Dikhlam lešći slava, slava savi si les sago jedino bijando savo avilo katar o Dad, pherdo milost thaj čačipe.
15 Johannes getuigt van Hem, en heeft geroepen, zeggende: Deze was het, van Welken ik zeide: Die na mij komt, is voor mij geworden, want Hij was eer dan ik.
O Jovano svedočil pale leste thaj čholas muj: “Akava si okova pale savo phendem tumenđe: Okova savo avel pale mande, majbaro si mandar, kaj postoilas majsigo mandar.”
16 En uit Zijn volheid hebben wij allen ontvangen, ook genade voor genade.
Katar lešći punina savora primisardam, thaj godova milost pe milost.
17 Want de wet is door Mozes gegeven, de genade en de waarheid is door Jezus Christus geworden.
Kaj, o Zakono si dino prekal o Mojsije, a e milost thaj o čačipe avile prekal o Isuso Hristo.
18 Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, Die in den schoot des Vaders is, Die heeft Hem ons verklaard.
E Devles nikad khonik či dikhla, osim o jedino bijando Čhavo savo si vi korkoro Del. Vo si e Dadešće majpaše thaj vo sikadas amenđe sosko si o Del.
19 En dit is de getuigenis van Johannes, toen de Joden enige priesters en Levieten afzonden van Jeruzalem, opdat zij hem zouden vragen: Wie zijt gij?
A kava si e Jovanesko svedočanstvo. E Židovurja andar o Jerusalim bičhaldine leste e rašajen thaj e Leviten te phučen les: “Ko san tu?”
20 En hij beleed en loochende het niet; en beleed: Ik ben de Christus niet.
O Jovano jasno phendas lenđe thaj či garadas khanči: “Me naj sem o Hristo.”
21 En zij vraagden hem: Wat dan? Zijt gij Elias? En hij zeide: Ik ben die niet. Zijt gij de profeet? En hij antwoordde: Neen.
Askal phučline les: “Pa ko san tu askal? San tu o proroko Ilija?” Vo phendas: “Naj sem.” “San tu o proroko saves ažućaras?” Vo phendas: “Naj sem.”
22 Zij zeiden dan tot hem: Wie zijt gij? opdat wij antwoord geven mogen dengenen, die ons gezonden hebben; wat zegt gij van uzelven?
Askal phendine lešće: “Phen amenđe ko san tu, te šaj phenas okolenđe save amen bičhaldine. So tu phenes pale tute?”
23 Hij zeide: Ik ben de stem des roependen in de woestijn: Maakt den weg des Heeren recht, gelijk Jesaja, de profeet, gesproken heeft.
Vo phendas lenđe: “Me sem ‘o glaso savo čhol muj ande pustinja: Vorton o drom te avel spremno kana avela o Gospod!’ sago kaj prorokuisarda o proroko Isaija.”
24 En de afgezondenen waren uit de Farizeen;
A varesave katar godola manuša save sas bičhalde sas fariseja.
25 En zij vraagden hem en spraken tot hem: Waarom doopt gij dan, zo gij de Christus niet zijt, noch Elias, noch de profeet?
Von phučline les: “Sostar askal boles ako naj san o Hristo, ni o Ilija, ni proroko savo trubul te avel?”
26 Johannes antwoordde hun, zeggende: Ik doop met water, maar Hij staat midden onder ulieden, Dien gij niet kent;
O Jovano phendas: “Me bolav e pajesa, ali maškar tumende ačhel jek saves tumen či pindžaren.
27 Dezelve is het, Die na mij komt, Welke voor mij geworden is, Wien ik niet waardig ben, dat ik Zijn schoenriem zou ontbinden.
Vo avel pale mande, a me naj sem dostojno e haravlje te putarav pe lešće sandale.”
28 Deze dingen zijn geschied in Bethabara, over de Jordaan, waar Johannes was dopende.
Godova sas ande Vitanija, katar e istočno rig e reka jordanošći, kaj o Jovano bolelas.
29 Des anderen daags zag Johannes Jezus tot zich komende, en zeide: Zie het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt!
Thejara đes o Jovano dikhla e Isuse sar avel leste, thaj phendas: “Ake o Bakhro e Devlesko, savo lel e bezeha themešće!
30 Deze is het, van Welken ik gezegd heb: Na mij komt een Man, Die voor mij geworden is, want Hij was eer dan ik.
Akava si okova pale savo me phendem: ‘Pale mande avel o manuš savo si majbaro mandar, kaj postoilas majsigo mandar.’
31 En ik kende Hem niet; maar opdat Hij aan Israel zou geopenbaard worden, daarom ben ik gekomen, dopende met het water.
Me či pindžaravas les, ali avilem te bolav e pajesa, te vo šaj objavil pe e izraelsko themešće.”
32 En Johannes getuigde, zeggende: Ik heb den Geest zien nederdalen uit den hemel, gelijk een duif, en bleef op Hem.
Askal o Jovano gajda svedočisardas: “Dikhlem e Sveto Duho sar fuljel andar o nebo sago golubo thaj ačhel pe leste.
33 En ik kende Hem niet; maar Die mij gezonden heeft, om te dopen met water, Die had mij gezegd: Op Welken gij den Geest zult zien nederdalen, en op Hem blijven, Deze is het, Die met den Heiligen Geest doopt.
Me či pindžardemas les ko si vo, ali phendas manđe okova savo bičhalda man te bolav e pajesa: ‘Pe kaste dićhes kaj o Duho fuljel thaj pe leste ačhel, godova si okova savo bolel e Sveto Duhosa.’
34 En ik heb gezien, en heb getuigd, dat Deze de Zoon van God is.
Thaj me dikhlem thaj svedočiv kaj si akava Čhavo e Devlesko.”
35 Des anderen daags wederom stond Johannes, en twee uit zijn discipelen.
Thejara đes o Jovano palem sas okote pire duje učenikonenca.
36 En ziende op Jezus, daar wandelende, zeide hij: Ziet, het Lam Gods!
Kana dikhla e Isuse sar naćhelas okotar, phendas: “Ake o Bakhroro e Devlesko!”
37 En die twee discipelen hoorden hem dat spreken, en zij volgden Jezus.
Kana okola duj učenikurja ašundine so phendas, teljardine palo Isus.
38 En Jezus Zich omkerende, en ziende hen volgen, zeide tot hen: Wat zoekt gij? En zij zeiden tot Hem: Rabbi! (hetwelk is te zeggen, overgezet zijnde, Meester) waar woont Gij?
O Isus bolda pe thaj dikhla len kaj džan pale leste, thaj phučla len: “So kamen?” Von phendine lešće: “Rabbi” (so značil – Učiteljina) “kaj trajis?”
39 Hij zeide tot hen: Komt en ziet! Zij kwamen en zagen, waar Hij woonde, en bleven dien dag bij Hem. En het was omtrent de tiende ure.
Vo phendas lenđe: “Aven thaj dićhen.” Von đeline thaj dikhline kaj trajilas thaj godova đes ačhiline leste. Sas varekaj katar e štar saturja mismere.
40 Andreas, de broeder van Simon Petrus, was een van de twee, die het van Johannes gehoord hadden, en Hem gevolgd waren.
Jek katar akala duj džene save ašundine e Jovane thaj teljardine palo Isus sas o Andrija, o phral katar o Simon Petar.
41 Deze vond eerst zijn broeder Simon, en zeide tot hem: Wij hebben gevonden den Messias, hetwelk is, overgezet zijnde, de Christus.
Vo odma arakhlas pire phrales e Simone thaj phendas lešće: “Arakhlam e Mesija” (so značil – e Hristo).
42 En hij leidde hem tot Jezus. En Jezus, hem aanziende, zeide: Gij zijt Simon, de zoon van Jonas; gij zult genaamd worden Cefas, hetwelk overgezet wordt Petrus.
Thaj andas e Simone ko Isus. O Isus dikhla pe leste thaj phendas: “Tu san Simon, čhavo e Jovanesko. Akhareja tu Kifa” (so značil – Petar – “baro bar”).
43 Des anderen daags wilde Jezus heengaan naar Galilea, en vond Filippus, en zeide tot hem: Volg Mij.
Thejara o đes o Isus odlučisarda te džal ande regija Galileja. Arakhlas e Filipe thaj phendas lešće: “Teljar pale mande.”
44 Filippus nu was van Bethsaida, uit de stad van Andreas en Petrus.
O Filip sas andar e Vitsaida, andar e Andrijasko thaj e Petresko gav.
45 Filippus vond Nathanael en zeide tot hem: Wij hebben Dien gevonden, van Welken Mozes in de wet geschreven heeft, en de profeten, namelijk Jezus, den zoon van Jozef, van Nazareth.
O Filip arakhlas e Natanaile thaj phendas lešće: “Arakhlam okoles pale savo ramolas o Mojsije ando Zakono thaj pale kaste ramonas e prorokurja. Godova si o Isus, čhavo e Josifesko, andar o gav Nazaret.”
46 En Nathanael zeide tot hem: Kan uit Nazareth iets goeds zijn? Filippus zeide tot hem: Kom en zie.
O Natanail phučla: “Šaj li vareso lačhe te avel andar o Nazaret?” A o Filip phendas lešće: “Av thaj dik.”
47 Jezus zag Nathanael tot Zich komen, en zeide van hem: Zie, waarlijk een Israeliet, in welken geen bedrog is.
O Isus dikhla e Natanaile sar avel leste, thaj phendas pale leste: “Ake o pravo Izraelco ande savo naj hohaipe!”
48 Nathanael zeide tot Hem: Van waar kent Gij mij? Jezus antwoordde en zeide tot hem: Eer u Filippus riep, daar gij onder den vijgeboom waart, zag Ik u.
O Natanail phučla les: “Katar pindžares man?” A o Isus phendas lešće: “Dikhlem tut dok sanas još tale smokva, majsigo nego so o Filip akharda tut.”
49 Nathanael antwoordde en zeide tot Hem: Rabbi! Gij zijt de Zone Gods, Gij zijt de Koning Israels.
Pe godova o Natanail phendas lešće: “Rabi, tu san Čhavo e Devlesko! Tu san o Caro e Izraelosko!”
50 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Omdat Ik u gezegd heb: Ik zag u onder de vijgeboom, zo gelooft gij; gij zult grotere dingen zien dan deze.
O Isus phendas lešće: “Paćas andar godova kaj phendem tuće kaj dikhlem tut tale smokva! Dićheja vi majbare stvarja katar akala.”
51 En Hij zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Van nu aan zult gij den hemel zien geopend, en de engelen Gods opklimmende en nederdalende op den Zoon des mensen.
Askal phendas: “Čače, čače phenav tumenđe: dićhena putardo o nebo thaj e Devlešće anđelen sar den ando nebo thaj fuljen po Čhavo e Manušesko.”
