Psalmen 81
1 Voor muziekbegeleiding; op de gittiet. Van Asaf. Jubelt voor God, onze sterkte, Juicht den God van Jakob ter eer;
Para o músico chefe. Sobre um instrumento de Gate. Por Asaph. Sing em voz alta para Deus, nossa força! Faça um grito alegre para o Deus de Jacob!
2 Stemt lofzangen aan, slaat de pauken, Met lieflijke citer en harp;
Levante uma canção, e traga aqui o pandeiro, a lira agradável com a harpa.
3 Steekt deze maand de bazuinen, Bij volle maan voor de dag van ons feest!
Blow a trombeta na Lua Nova, na lua cheia, no dia da nossa festa.
4 Want dit is een voorschrift aan Israël, En een bevel van Jakobs God:
Pois trata-se de um estatuto para Israel, uma ordenança do Deus de Jacob.
5 Een gebod, aan Josef gegeven, Na zijn tocht uit het land van Egypte, Toen hij een woord vernam, Dat hij nooit had gehoord:
Ele o nomeou em Joseph para um convênio, quando ele saiu sobre a terra do Egito, Ouvi uma linguagem que eu não conhecia.
6 Ik heb de last van uw schouders genomen, En uw handen werden van de draagkorf bevrijd.
“Eu removi seu ombro do fardo. Suas mãos foram liberadas da cesta.
7 Gij riept in de nood, En Ik heb u verlost, In donderwolken u verhoord, Bij de wateren van Meriba u beproefd.
Você chamou em apuros, e eu o entreguei. Respondi-lhe no lugar secreto dos trovões. Eu te testei nas águas do Meribah”. (Selah)
8 Hoor, mijn volk, Ik ga het u plechtig verkonden; Israël, ach, luister naar Mij:
“Ouça, meu povo, e eu testemunharei a você, Israel, se você me der ouvidos!
9 Geen andere god mag er onder u zijn; Geen vreemden god moogt gij aanbidden!
There não deve ser um deus estranho em você, nem adorareis nenhum deus estrangeiro.
10 Ik ben Jahweh, uw God, die u uit Egypte heb geleid, En die uw mond heb gevuld, toen hij wijd was geopend!
Eu sou Yahweh, seu Deus, que o trouxeram para fora da terra do Egito. Abra bem a boca, e eu a encherei.
11 Maar mijn volk luisterde niet naar mijn stem, En Israël gehoorzaamde niet;
Mas meu povo não deu ouvidos à minha voz. Israel não desejava nenhum de mim.
12 Toen gaf ik ze prijs aan verstoktheid des harten, En iedereen ging zijn eigen weg.
Por isso os deixei ir atrás da teimosia de seus corações, que eles possam caminhar em seus próprios conselhos.
13 Ach, had mijn volk naar Mij toch geluisterd, En Israël mijn wegen bewandeld!
Oh que meu povo me escutaria, que Israel caminharia em meus caminhos!
14 Hoe snel had Ik dan zijn vijand vernederd, Mijn hand op zijn verdrukkers doen komen;
Eu logo subjugaria seus inimigos, e virar minha mão contra seus adversários.
15 Al hadden Jahweh’s haters Hem nog zo gevleid, Hun tijd was voor eeuwig gekomen!
Os detratores de Yahweh se encolheriam diante dele, e sua punição duraria para sempre.
16 Maar u zou Ik spijzen met de bloem van de tarwe, En verzadigen met honing uit de rotsen.
Mas ele também os teria alimentado com o melhor do trigo. Vou satisfazê-lo com mel fora da rocha”.
