< Psalmen 3 >
1 Een psalm van David, bij zijn vlucht voor zijn zoon Absalom. Jahweh, hoe talrijk zijn mijn belagers, Hoe talrijk, die tegen mij opstaan;
Davidin Psalmi, kuin hän pakeni poikaansa Absalomia. Voi Herra! kuinka monta on minulla vihollista, ja niin usiat karkaavat minua vastaan.
2 Hoe velen, die van mij zeggen: Voor hem geen heil bij zijn God!
Moni puhuu minun sielustani: ei ole hänellä apua Jumalan tykönä, (Sela)
3 Toch zijt Gij, Jahweh, het schild dat mij dekt, Mijn glorie en trots!
Mutta sinä, Herra, olet minun kilpeni, joka minun kunniaan saatat, ja minun pääni kohennat.
4 Ik behoef maar tot Jahweh te roepen, Dan verhoort Hij mij van zijn heilige berg.
Äänelläni minä huudan Herraa; ja hän kuulee minua pyhästä vuorestansa, (Sela)
5 Ik leg mij neer, slaap rustig in, Ontwaak, want Jahweh beschut mij.
Minä makaan ja nukun: minä herään myös; sillä Herra tukee minua.
6 Zo vrees ik de duizenden niet, Die van alle kant mij omringen.
En minä pelkää kymmentätuhatta kansoista, jotka minua piirittävät.
7 Sta op dan, Jahweh; Red mij, mijn God! Want Gij slaat al mijn vijanden in het gezicht, Stoot de bozen hun tanden stuk.
Nouse, Herra, ja auta minua, minun Jumalani! sillä sinä lyöt kaikkia minun vihollisiani poskelle: sinä murennat jumalattomain hampaat.
8 Bij U, Jahweh, is redding; Op uw volk rust uw zegen.
Herran tykönä apu löydetään: sinun kansas päällä on sinun siunaukses, (Sela)