Psalmen 25
1 Van David. Tot U verhef ik mijn ziel, O Jahweh, mijn God!
Drottinn, ég sendi bæn mína upp til þín.
2 Op U blijf ik hopen; laat mij niet worden beschaamd, En den vijand niet de spot met mij drijven.
Hafnaðu mér ekki, Drottinn, því að ég treysti þér. Láttu ekki óvini mína yfirbuga mig. Láttu þá ekki vinna sigur.
3 Neen, niemand die op U vertrouwt, wordt beschaamd; Alleen de afvalligen worden te schande.
Sá sem treystir Drottni, mun ekki verða til skammar en hinir ótrúu verða það.
4 Jahweh, toon mij uw wegen, En maak mij uw paden bekend;
Drottinn, sýndu mér þann veg sem ég á að ganga, bentu mér á réttu leiðina.
5 Laat mij wandelen in uw waarheid, Onderricht mij, want Gij zijt de God van mijn heil. Op U blijf ik altijd vertrouwen, Om uw goedheid, o Jahweh!
Leiddu mig og kenndu mér því að þú ert sá eini Guð sem getur hjálpað. Á þig einan vona ég.
6 Gedenk uw barmhartigheid, Jahweh; En uw ontferming, want ze zijn eeuwig!
Drottinn, minnstu ekki æskusynda minna. Líttu til mín miskunnaraugum og veittu mér náð.
7 Wees niet de zonden mijner jeugd en mijn fouten indachtig, Maar blijf mij gedenken naar uw genade.
Minnstu mín í elsku þinni og gæsku, Drottinn minn.
8 Jahweh is goed en minzaam: Daarom wijst Hij de zondaars terecht.
Drottinn er góður og fús að vísa þeim rétta leið, sem villst hafa.
9 De nederigen houdt Hij in het rechte spoor, Den eenvoudige toont Hij zijn pad;
Hann sýnir þeim rétta leið sem leita hans með auðmjúku hjarta.
10 Alle wegen van Jahweh zijn goedheid en trouw, Voor wie zijn Verbond en zijn Wet onderhoudt.
Þeir sem hlýða Drottni fá að ganga á hans vegum og upplifa elsku hans og trúfesti.
11 O Jahweh, om wille van uw Naam, Vergeef mij mijn schuld, hoe groot zij ook is.
En Drottinn, hvað um syndir mínar? Æ, þær eru svo margar! Fyrirgef þú mér vegna elsku þinnar og nafni þínu til dýrðar.
12 Iedereen, die Jahweh vreest, Leert Hij, welke weg hij moet kiezen:
Sá maður sem óttast Drottin – heiðrar hann og hlýðir honum – mun njóta leiðsagnar Guðs í lífinu.
13 Hijzelf zal steeds in voorspoed leven, Zijn kinderen zullen het Land bezitten.
Hann verður gæfumaður og börn hans erfa landið.
14 Jahweh’s vriendschap geldt hun, die Hem vrezen, Hij maakt hen deelachtig aan zijn Verbond.
Drottinn sýnir trúnað og vináttu þeim sem óttast hann. Hann trúir þeim fyrir leyndarmálum sínum!
15 Mijn ogen zijn altijd op Jahweh gericht; Want Hij trekt mijn voet uit de strikken.
Ég mæni á Drottin í von um hjálp, því að hann einn getur frelsað mig frá dauða.
16 Wend U tot mij, en wees mij genadig, Want ik ben eenzaam, ellendig.
Kom þú, Drottinn, og miskunna mér, því að ég er hrjáður og hjálparlaus og
17 Verlicht de druk van mijn hart, En bevrijd me van mijn benauwdheid!
vandi minn fer stöðugt vaxandi. Ó, frelsaðu mig úr neyð minni!
18 Blik neer op mijn ellende en jammer, En vergeef mij al mijn zonden.
Líttu á eymd mína og sársauka og fyrirgefðu mér syndir mínar!
19 Zie, hoe talrijk mijn vijanden zijn, En hoe diep ze mij haten.
Sjáðu óvini mína og hve þeir hata mig!
20 Behoed mij, en red mij; Laat mijn vertrouwen op U niet worden beschaamd!
Frelsaðu mig frá þessu öllu! Bjargaðu mér úr klóm þeirra! Láttu engan segja að ég hafi treyst þér án árangurs.
21 Maar mogen onschuld en deugd mij beschermen; Want op U blijf ik hopen, o Jahweh!
Láttu hreinskilni og heiðarleika vernda mig – já vera lífverði mína! Ég reiði mig á vernd þína.
22 Verlos Israël uit al zijn ellenden, o God!
Ó, Guð, frelsa þú Ísrael úr öllum nauðum hans.
