< Psalmen 130 >
1 Een bedevaartslied. Uit de diepten, o Jahweh, roep ik tot U,
Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.
2 Heer, hoor mijn klagen; Laat uw oren toch luisteren Naar mijn bidden en smeken!
Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.
3 Ach Jahweh, zo Gij de zonde gedenkt, Ach Heer, wie zou het bestaan?
Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?
4 Neen, bij U is vergeving, Opdat ik vol hoop U zou vrezen, o Jahweh.
Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.
5 Mijn ziel schouwt hunkerend naar zijn belofte, Mijn ziel smacht naar den Heer;
Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.
6 Meer dan wachters naar de morgen,
Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.
7 Ziet Israël naar Jahweh uit. Want bij Jahweh is ontferming, En overvloed van verlossing;
Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.
8 Hij zal Israël bevrijden Van al zijn zonden!
Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.