< Psalmen 124 >
1 Een bedevaartslied; van David. Was Jahweh niet vóór ons geweest: Laat Israël getuigen,
En visa Davids i högre choren. Om Herren icke med oss vore; så säge Israel.
2 Toen de mensen tégen ons waren,
Om Herren icke med oss vore, när menniskorna sig emot oss sätta,
3 Dan hadden zij ons levend verslonden, In hun ziedende woede;
Så uppsvulge de oss lefvande, då deras vrede sig öfver oss förgrymmar;
4 Dan hadden de wateren ons verzwolgen, Had ons een stortvloed bedolven;
Så fördränkte oss vatten; strömmar ginge öfver våra själar;
5 Dan waren over ons heengeslagen De bruisende golven.
Vatten ginge allt för högt öfver våra själar;
6 Maar geprezen zij Jahweh, Die ons geen prooi voor hun tanden heeft gemaakt!
Lofvad vare Herren, att han icke gifver oss till rofs uti deras tänder.
7 Levend zijn wij ontsnapt, Als een vogel uit het net van den vinker: Het net is gescheurd, En wij zijn ontkomen!
Vår själ är undkommen, såsom en fogel ens foglafängares snaro; snaran är söndergången, och vi äre löse.
8 Onze hulp is in de Naam van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!
Vår hjelp står i Herrans Namn, den himmel och jord gjort hafver.