Psalmen 109
1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Mijn God, tot wien mijn loflied klinkt, Zwijg toch niet stil!
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
2 Want men zet een mond vol boosheid en bedrog tegen mij op, En belastert mij met leugentongen;
Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
3 Men bestookt mij met woorden van haat, En bestrijdt mij zonder enige grond;
Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
4 Men belaagt mij tot loon voor mijn liefde, En tot loon voor mijn bidden;
Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
5 Men vergeldt mij kwaad voor goed, En haat voor mijn liefde.
Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
6 Stel een gewetenloos rechter over hem aan, En aan zijn rechterhand trede een valse aanklager op;
Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
7 Voor het gerecht worde hij schuldig bevonden, En smeke hij tevergeefs om genade.
Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
8 Mogen zijn dagen maar kort zijn, En zijn ambt aan een ander vervallen.
Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
9 Zijn kinderen mogen wezen, Zijn vrouw een weduwe worden;
Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
10 Mogen zijn zonen als bedelaars zwerven, Zelfs uit hun krotten worden verjaagd.
Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
11 De woekeraar legge beslag op heel zijn bezit, En vreemden mogen met zijn verdiensten gaan strijken.
Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
12 Laat niemand zich zijner ontfermen, Niemand zich over zijn wezen erbarmen;
Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
13 Laat zijn kroost ten ondergang worden gedoemd, Zijn naam al verdwijnen in het eerste geslacht.
Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
14 Moge Jahweh de misdaad zijner vaderen gedenken, En de schuld van zijn moeder nooit worden gedelgd;
Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
15 Jahweh houde ze altijd voor ogen, Zodat zelfs hun aandenken van de aarde verdwijnt.
Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
16 Want hij dacht er niet aan, barmhartig te zijn, Maar vervolgde den ellendige, arme en bedroefde ten dode.
Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
17 Hij hield van vervloeking: die treffe hem dan; Geen zegen wilde hij spreken: die blijve hem verre!
Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
18 De vloek trok hij aan als een kleed: Die dringe hem als water in het lijf, als olie in zijn gebeente;
Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
19 Die worde de mantel, waarin hij zich hult, De gordel, die hij altijd moet dragen.
Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
20 Zó moge Jahweh mijn haters vergelden, En die laag van mij lasteren!
Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
21 Maar treed Gìj voor mij op, o Jahweh, mijn Heer, En red mij omwille van uw Naam naar de rijkdom uwer genade!
Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
22 Want ik ben arm en ellendig, En mijn hart krimpt ineen in mijn borst;
[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
23 Ik zink weg als een verdwijnende schaduw, Word voortgejaagd als een sprinkhanenzwerm;
Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
24 Van het vasten knikken mijn knieën, En mijn vermagerd lichaam schrompelt ineen.
Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
25 Zó ben ik hun een bespotting geworden; Die mij zien, schudden meewarig het hoofd.
Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
26 Help mij, Jahweh, mijn God, En red mij naar uw genade;
Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
27 Opdat men erkenne, dat het uw hand is, Jahweh: dat Gij het volbracht!
Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
28 Laat hèn dan maar vloeken, als Gìj mij wilt zegenen; Mijn vijand zich schamen, maar uw knecht zich verheugen;
Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
29 Mogen mijn tegenstanders met smaad worden bekleed, En zich in hun schande hullen als in een mantel!
Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
30 Dan zal ik Jahweh juichend danken, En voor een talloze schare Hem prijzen;
Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
31 Omdat Hij aan de rechterhand van den ongelukkige staat, Om hem te redden, van die hem verdoemen!
Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
