Psalmen 106
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
Kasakkung: panuekhoeh BAWIPA teh pholen awh. Oe BAWIPA koe lunghawilawk dei awh. Bangkongtetpawiteh, ama teh ahawi. A lungmanae teh a yungyoe a kangning.
2 Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
BAWIPA ni a sak e thaonae hah apinimaw a dei thai han. Apinimaw pholennae pueng koung a pholen thai han.
3 Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
Nâtuek haiyah kalan lah ka tawksak e hoi lannae kâuepkhai e teh, tami yawkahawi e lah ao.
4 Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
Oe BAWIPA na rawi e naw e hawinae hah ka hmu thai nahanlah thoseh, na miphun lunghawinae koe ka lunghawi nahan nange râw lah kaawmnaw hoi cungtalah lunghawi nahanelah thoseh,
5 Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
Na taminaw ni a coe awh e na ngaikhainae hah na pahnim hanh lah a. Rungngangnae hoi pâtam haw.
6 Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
Mintoenaw hoi reirei ka payon awh toe. Yonnae hah ka sak awh teh, hnokathout ka sak awh toe.
7 Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
Mintoenaw ni Izip ram vah kângairu hno na sak e hah thaipanuek awh hoeh. na Lungmanae apapnae hai pâkuem awh hoeh. Tuipui paling teng patenghai taran a thaw awh.
8 Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
Hatei, amae min thaonae bahu hoi duengdoeh na rungngang. A hnosakthainae hoi a thaonae panue sak thai nahane doeh.
9 Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
Tuipui paling hai a yue teh rem a hak. Hottelah ka dungpoung e tui a raka awh teh, kahrawngum vah a hrawi.
10 Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
Ama kahmuhmanaw e kut dawk hoi a rungngang teh, tarannaw kut dawk hoi a ratang.
11 De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
Tarannaw hah tui ni koung a muem teh, buet touh hai ka hring e awm hoeh.
12 Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
Hottelah a lawk hah a yuem awh teh, ama pholen hoi la a sak awh.
13 Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
A sak awh e hah tang a pahnim awh teh, a noenae hah coe ngai awh hoeh.
14 Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
Hatei, kahrawngum vah takthai ngainae a len dawkvah, kahrawngum vah Cathut hah a tanouk awh.
15 Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
A hei awh e hah a poe. Hatei, muitha hringnae dawk kamsoenae hah a poe sin.
16 Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
A roe awhnae koe Mosi hah a ut awh teh, Oe BAWIPA tamikathoung Aron hai a ut awh.
17 Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
Talai ni a pahni a ang teh, Dathan hah a payawp. Abiram e taminaw hah koung a ramuk.
18 Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
Ahnimouh koehoi hmai a tâco teh, tamikathoutnaw hmai koung a kak.
19 Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
Horeb vah maitoca meikaphawk hah a sak awh teh, sakhlawn meikaphawk hah a bawk awh.
20 Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
Hottelah a bawilennae teh, phovai ka cat e maitotan patetlah a coung sak awh.
21 Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
Izip vah hno kalennaw a sak e hoi,
22 Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
Ham vah a sak e kângairu hnonaw hoi, tuipuipaling koe e takikatho hno a sak e naw hoi ahnimouh ka rungngangkung Cathut teh a pahnim awh.
23 En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
Hat toteh, a rawi e Mosi ni, a lungkhueknae hah takhoe vaiteh, ahnimanaw raphoe hoeh nahanelah, raphoenae hmuen, a hmalah kangdout hoeh pawiteh, ahnimanaw raphoe han telah a kâcai.
24 Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
Hathnukkhu, kahawi e ram teh a pacekpahlek awh teh, a lawk hah yuem ngai awh hoeh.
25 Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
Amamae rimnaw hah a phuenang sin awh teh, BAWIPA e lawk hah tarawi ngai awh hoeh.
26 Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
Hatdawkvah, ahnimouh teh kahrawngum vah koung due sak hanelah thoseh,
27 Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
A catounnaw hai miphunlouknaw koe tâkhawng hanelah hoi ram tangkuem kâkapek sak hane thoseh, ahnimae a vang lah thoe a bo.
28 Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
Ahnimouh teh Peor e Baal hoi a kâkuet awh teh, tami kadout hmalah thueng e hno hah a ca awh.
29 Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
Hottelah a sak awh e hno ni a lungkhuek sak teh, ahnimouh koe lacik kathout hah a tha pouh.
30 Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
Hatnavah, Phinehas a kangdue teh, lawk a ceng navah lacik teh a roum.
31 Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
Hothateh, ama lannae lah a yungyoe hoi se pueng dawk, pouk pouh e lah ao.
32 Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
Meribah tui koehai a lungkhuek sak awh teh, ahnimouh kecu dawk Mosi koe totouh thoebonae teh a pha.
33 Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
Mosi e a lungthin a tarawk awh dawkvah, pouk laipalah ahni teh lawk a dei.
34 Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
BAWIPA ni a dei e patetlah sak hoeh. Miphunlouknaw raphoe laipalah ao awh.
35 Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
Jentelnaw hoi a kâkalawt awh teh, ahnimae hringnuen hah a kamtu awh.
36 Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
Ahnimae meikaphawk thaw hah a tawk awh. Hothateh ahnimouh hanelah karap doeh.
37 Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
A capanaw hah thueng nahanelah a poe awh teh, a canunaw hah kahrai koe a poe awh.
38 Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
Yon ka tawn hoeh e thi hah a rabawk awh teh, a capanaw hoi a canunaw e thi hoi roeroe vah, Kanaan ram meikaphawk cathut thuengnae lah a hno awh teh, hottelah thipalawng e lahoi ram a khin sak awh.
39 Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
Hottelah a sak awh e hno hoi roeroe a kâkhinsak awh, a sak awh e hoi roeroe a yon awh.
40 Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
Hatdawkvah, BAWIPA lungkhueknae teh a taminaw taran lahoi a kaman teh, a râw lah kaawm e hah a panuet.
41 Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
Ahnimanaw teh Jentel kut dawk a poe teh, a hmuhma e naw ni a uk awh.
42 Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
A taran ni rep a coungroe awh teh, a kut rahim vah ao awh.
43 En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
Avai moikapap a rungngang toe. Hatei, amamouh khokhannae dawk hoi taran a thaw awh teh, amamae payonnae ni a rahnoum sak awh.
44 Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
Hatei, runae a kâhmo awh toteh a hram awh e ka thai pouh teh, ahnimouh han pouk pouh laipalah awm thai hoeh.
45 Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
Ahnimouh kecu dawk a lawkkam teh pou a panue teh, a lungmanae apap dawkvah, a pahren awh.
46 Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
San lah kahrawinaw e lungthin dawk hai ahnimouh a pahren sak.
47 Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
Na min kathoung dawk lunghawinae lawk dei hane hoi, na pholennae dawk tânae hmu hanelah, Oe BAWIPA maimae Cathut, na rungngang haw. Jentel miphun thung hoi cungtalah bout na pâkhueng haw.
48 Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!
Isarel BAWIPA Cathut teh, a yungyoe hoi a yungyoe totouh, pholen lah awm seh. Tami pueng ni Amen tet naseh. BAWIPA teh pholen awh.
