Psalmen 104
1 Halleluja! Loof Jahweh, mijn ziel: Jahweh, mijn God, hoog zijt Gij verheven! Gij hebt U met glorie en luister omkleed,
Kahina jouse pum in Yahweh Pakai thangvah inge. O Yahweh Pakai, ka Pathen Elohim, iti lom a nathupi hitam! Nangma, naloupina le nathupina toh nakivon e.
2 En hult U in het licht als een mantel; Gij spant de hemelen uit als een tent,
Nangman khovah chu ponsil bangin nakisil in, Nangin vanho ahin ahsi hohi pondal bangin nadahdoh in;
3 En legt op de wateren uw opperzalen. Gij maakt van de wolken uw wagen, Zweeft op de vleugels van de wind;
twimei chunga na iin natungdoh in, meilom chu sakol kangtalai in namangin, huihi nalhavingin namangin nalenglen ahi.
4 Stelt de stormen aan tot uw boden, Laaiend vuur tot uw knechten.
Huihi sottol len namangin, meile meikong jong nasoh'in namangin ahi.
5 Gij hebt de aarde op haar pijlers gegrond, Zodat ze voor eeuwig niet wankelt.
Nangin, itihchan hijongleh kil ling louhel dingin nangman vannoi leiset bul naphutdoh tai.
6 De Oceaan bedekte haar als een kleed, Nog boven de bergen stonden de wateren:
Nangin twipi veihi leiset dingin ponsil in nasilpeh'in molsangho jong nachupsah soh hel in ahi.
7 Maar ze namen de vlucht voor uw dreigen, Rilden van angst voor de stem van uw donder;
Nangin thu napehleh twipi chu alengmang jingin, na ogin ajahleh ajammang hel jenge.
8 Toen rezen de bergen, en zonken de dalen Op de plaats, die Gij hun hadt bestemd.
Mol ho adingdoh in phaicham atonglha jengin nangin nathupeh bang bangin akijam jengin ahi.
9 Gij hebt ze grenzen gesteld, die ze niet overschreden, Ze mochten niet meer de aarde bedekken;
Chujouvin nangin twikhanglen hochu aphah nadiu chanbep naphahsah'in, hitiachu leiset hi avella achupkit louna diuvin nasemtoh tan ahi.
10 Gij zendt de bronnen in de dalen, En tussen de bergen stromen ze voort;
Nangin twisamho naphuldoh sah'in kotong dunga nalonlutsah'in, vachaho chu molle lhanga konnin ahung lengsuh'in,
11 Ze laven al de wilde dieren, En de woudezel lest er zijn dorst;
ganhingho jouse dingin twi nasuhmang peh'in ahi, chuleh sangan honjong dangnou nan anei un ahi.
12 Daar nestelen de vogels uit de lucht, En fluiten er tussen de struiken.
Vacha hon va pang dunga buh akisem un thingbah lah'a la asajiuvin ahi.
13 Uit uw zalen drenkt Gij de bergen, Door het sap van uw nevel wordt de aarde verzadigd;
Nangin navan inmun a kon in molle lhang chunga go nahinjuhsah in chuteng nakhutsoh gachun leiset nasudimjin ahi.
14 Gij laat voor het vee het gras ontspruiten, En het groen voor wat de mensen dient. Gij roept het graan uit de aarde te voorschijn,
Nangin hampa ho nakhandohsah in ganchaho, thingphungho le mihemho manchah pha nasodoh sah'in ahi. Chujongleh nangman leiset chunga amaho dingin nehpha nasodohsah'in ahi.
15 En de wijn, die het hart van de mensen verheugt; Olie, om het gelaat te doen glanzen, Brood, dat het hart van de mensen verkwikt.
Akipana diuvin adondiu lengpitwi nagonpeh in atahsauva akinu diuvin Olive thao nasosah'in, chule athaneina diuva nehding changlhah napen ahi.
16 Jahweh’s bomen drinken zich vol, De Libanon-ceders, die Hij heeft geplant:
Yahweh Pakai in athingphung hohi phatah'in akhoukhah in, Lebanon ah Cedar thingphung ho akedohsah'in,
17 Waar de vogels zich nestelen, In wier toppen de ooievaar woont.
hichea chun vachaten abu-u akison un chuleh vakang ten Cypress thing chunga inn akise un ahi.
18 De hoogste bergen zijn voor de gemzen, De klippen een schuilplaats voor bokken.
Molsang chungvum langa gamlah kelho achengun chuleh songpi hochu kollah saho dingin na phatah'in apangin ahi.
19 Gij schiept de maan, om de tijd te bepalen, De zon weet, wanneer ze onder moet gaan.
Nangin lha nasemmin kum kiheichin aphongdoh e, chule nisan alhumding phatjong akihetne.
20 Maakt Gij het donker, dan wordt het nacht, En sluipen de wilde beesten rond,
Nangin janjong nasem in, jan ahunglhung jin ahi, gammang ganchaho anunkho jiuvin ahi.
21 Brullen de leeuwen om buit, En vragen God om hun voedsel.
Keipi nouhon amatdiu hochu angihjiuvin, Elohim Pathen in apeh'u amaho anchah hochu matdingin agemjiuvin ahi.
22 De zon gaat op: ze kruipen weg, En leggen zich neer in hun holen;
Jingpitah leh abusung uva kicholdo dingin anungche jiuvin ahi.
23 Maar de mens tijgt aan zijn werk, En aan zijn arbeid tot aan de avond.
Hichejou tengle chun mipiho chu ama ama natohna dingcheh ajon un hicheachun nilhah gei in na atong ji tao ve.
24 Hoe ontzaglijk zijn uw werken, o Jahweh: Gij hebt ze allen met wijsheid gewrocht! De aarde is vol van uw schepselen,
O Yahweh Pakai nangin thilho hi jatchom chom in nasem jinge! Nachihna a hiche hohi nasemdoh ahije. Leiset hi nathilsemsa ho adimset e.
25 Niet minder de zee; Die is groot en geweldig, En het wemelt daarin zonder tal: Beesten, kleine en grote,
Hiti chun twikhanglen lentah leh kiphahjal tah nasem in, asunga ganhing achatthei alen aneo nasem in ahi.
26 Monsters trekken er door, Liwjatan dien Gij hebt geschapen, Om er mede te spelen.
Ven, kong inneiho akitol un, Leviathan jong twikhanglen'a kichem din nasem e.
27 Allen zien naar U uit, Om voedsel, elk op zijn tijd.
Amaho jousen angaichat'u an amunadiu hi ngang chunga kingaicheh ahiuve.
28 Geeft Gij het: ze eten het op; Gij opent uw hand: ze worden van het goede verzadigd.
Anehdiu nangin napehteng uleh amahon achomkhom jiuvin nangin nakhut a nalhangdoh in namop jin hiti chun amaho lungna chimset'in navah jin ahi.
29 Maar verbergt Gij uw aanschijn: Ze verstarren van schrik; Gij ontneemt hun de adem: Ze sterven en keren terug tot hun stof.
Ahinla Nang, amahoa konna nakinunghei tengleh amaho kichadiu ahi. Nangin ahinna hu'u nalahdoh tengleh amaho thiding vutvai sohding ahitauve.
30 Maar Gij zendt weer uw geest: en ze worden geschapen, En Gij vernieuwt het aanschijn der aarde!
Nangin nahu napeh tengleh hinna nasemdohji a, hiteng chuleh leiset maihi akithahsem kitjin ahi.
31 Eeuwig dure de glorie van Jahweh, En blijve Jahweh Zich in zijn werken verheugen;
Yahweh Pakai loupina hi tonsotnin umjing jenghen. Yahweh Pakai in athilsem jousea hin kipana aneiyin ahi.
32 Hij, die de aarde beziet: en ze beeft; Die de bergen aanraakt: ze roken!
Leiset hi avetleh akithing jengin molho jonghi akhoi khahleh meikhu alengdoh jengjin ahi.
33 Heel mijn leven zal ik zingen voor Jahweh, Mijn God blijven loven, zolang ik besta!
Hinkho kanei laisen Yahweh Pakai vahchoi la sange, kahai hu bei chan geijin jong ka Pathen Elohim thangvah ingkate.
34 Moge mijn zang Hèm behagen, En ìk mij in Jahweh verblijden;
Kalunggel ngaito jouse jonghi Ama lunglhaina hihen, ajeh chu Yahweh Pakai hi kakipana ahi.
35 Maar mogen de zondaars van de aarde verdwijnen, En de goddelozen niet blijven bestaan! Loof Jahweh, mijn ziel!
Hiche leisetna konhin michonsete jouse mangthah gam jengu hen, miphalou ho jouse mangthah jengu hen. Kahina ho jouse pummin Yahweh Pakai thangvah ingkate, Yahweh Pakai loupina ding hitahen!
